Déclinaison / Conjugueur latin
vĭtŭpĕror - Diathèse passive
(vĭtŭpĕro, vĭtŭpĕras, vituperavi, vĭtŭpĕrāre, vituperatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | vĭtŭpĕror |
| II sing. | vĭtŭpĕrāris, vĭtŭpĕrāre |
| III sing. | vĭtŭpĕrātur |
| I plur. | vĭtŭpĕrāmur |
| II plur. | vĭtŭpĕramĭni |
| III plur. | vĭtŭpĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vĭtŭpĕrābar |
| II sing. | vĭtŭpĕrabāris, vĭtŭpĕrabāre |
| III sing. | vĭtŭpĕrabātur |
| I plur. | vĭtŭpĕrabāmur |
| II plur. | vĭtŭpĕrabamĭni |
| III plur. | vĭtŭpĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | vĭtŭpĕrābor |
| II sing. | vĭtŭpĕrabĕris, vĭtŭpĕrabĕre |
| III sing. | vĭtŭpĕrabĭtur |
| I plur. | vĭtŭpĕrabĭmur |
| II plur. | vĭtŭpĕrabimĭni |
| III plur. | vĭtŭpĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | vituperatus, a, um sum |
| II sing. | vituperatus, a, um es |
| III sing. | vituperatus, a, um est |
| I plur. | vituperati, ae, a sumus |
| II plur. | vituperati, ae, a estis |
| III plur. | vituperati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vituperatus, a, um eram |
| II sing. | vituperatus, a, um eras |
| III sing. | vituperatus, a, um erat |
| I plur. | vituperati, ae, a eramus |
| II plur. | vituperati, ae, a eratis |
| III plur. | vituperati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | vituperatus, a, um ero |
| II sing. | vituperatus, a, um eris |
| III sing. | vituperatus, a, um erit |
| I plur. | vituperati, ae, a erimus |
| II plur. | vituperati, ae, a eritis |
| III plur. | vituperati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | vĭtŭpĕrer |
| II sing. | vĭtŭpĕrēris, vĭtŭpĕrēre |
| III sing. | vĭtŭpĕrētur |
| I plur. | vĭtŭpĕrēmur |
| II plur. | vĭtŭpĕremĭni |
| III plur. | vĭtŭpĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vĭtŭpĕrārer |
| II sing. | vĭtŭpĕrarēris, vĭtŭpĕrarēre |
| III sing. | vĭtŭpĕrarētur |
| I plur. | vĭtŭpĕrarēmur |
| II plur. | vĭtŭpĕraremĭni |
| III plur. | vĭtŭpĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | vituperatus, a, um sim |
| II sing. | vituperatus, a, um sis |
| III sing. | vituperatus, a, um sit |
| I plur. | vituperati, ae, a simus |
| II plur. | vituperati, ae, a sitis |
| III plur. | vituperati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vituperatus, a, um essem |
| II sing. | vituperatus, a, um esses |
| III sing. | vituperatus, a, um esset |
| I plur. | vituperati, ae, a essemus |
| II plur. | vituperati, ae, a essetis |
| III plur. | vituperati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | vĭtŭpĕrāre |
| II plur. | vĭtŭpĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | vĭtŭpĕrātor |
| III sing. | vĭtŭpĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | vĭtŭpĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| vituperatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| vĭtŭpĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | vituperatus, a, um esse |
| Plurale: | vituperati, ae, a esse |
| FUTUR |
| vituperatum esse |
| GERUNDIVO |
| vĭtŭpĕrandus, a, um | |