Déclinaison / Conjugueur latin
 
 
 vĭtŭpĕror - Diathèse passive
(vĭtŭpĕro, vĭtŭpĕras, vituperavi, vĭtŭpĕrāre, vituperatum)
verbe transitif  I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  vĭtŭpĕror |  
|  II sing. |  vĭtŭpĕrāris, vĭtŭpĕrāre |  
|  III sing. |  vĭtŭpĕrātur |  
|  I plur. |  vĭtŭpĕrāmur |  
|  II plur. |  vĭtŭpĕramĭni |  
|  III plur. |  vĭtŭpĕrantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  vĭtŭpĕrābar |  
|  II sing. |  vĭtŭpĕrabāris, vĭtŭpĕrabāre |  
|  III sing. |  vĭtŭpĕrabātur |  
|  I plur. |  vĭtŭpĕrabāmur |  
|  II plur. |  vĭtŭpĕrabamĭni |  
|  III plur. |  vĭtŭpĕrabantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  vĭtŭpĕrābor |  
|  II sing. |  vĭtŭpĕrabĕris, vĭtŭpĕrabĕre |  
|  III sing. |  vĭtŭpĕrabĭtur |  
|  I plur. |  vĭtŭpĕrabĭmur |  
|  II plur. |  vĭtŭpĕrabimĭni |  
|  III plur. |  vĭtŭpĕrabuntur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  vituperatus, a, um  sum |  
|  II sing. |  vituperatus, a, um  es |  
|  III sing. |  vituperatus, a, um  est |  
|  I plur. |  vituperati, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  vituperati, ae, a  estis |  
|  III plur. |  vituperati, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  vituperatus, a, um  eram |  
|  II sing. |  vituperatus, a, um  eras |  
|  III sing. |  vituperatus, a, um  erat |  
|  I plur. |  vituperati, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  vituperati, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  vituperati, ae, a  erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  vituperatus, a, um  ero |  
|  II sing. |  vituperatus, a, um  eris |  
|  III sing. |  vituperatus, a, um  erit |  
|  I plur. |  vituperati, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  vituperati, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  vituperati, ae, a  erunt |  
 
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  vĭtŭpĕrer |  
|  II sing. |  vĭtŭpĕrēris, vĭtŭpĕrēre |  
|  III sing. |  vĭtŭpĕrētur |  
|  I plur. |  vĭtŭpĕrēmur |  
|  II plur. |  vĭtŭpĕremĭni |  
|  III plur. |  vĭtŭpĕrentur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  vĭtŭpĕrārer |  
|  II sing. |  vĭtŭpĕrarēris, vĭtŭpĕrarēre |  
|  III sing. |  vĭtŭpĕrarētur |  
|  I plur. |  vĭtŭpĕrarēmur |  
|  II plur. |  vĭtŭpĕraremĭni |  
|  III plur. |  vĭtŭpĕrarentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  vituperatus, a, um  sim |  
|  II sing. |  vituperatus, a, um  sis |  
|  III sing. |  vituperatus, a, um  sit |  
|  I plur. |  vituperati, ae, a  simus |  
|  II plur. |  vituperati, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  vituperati, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  vituperatus, a, um  essem |  
|  II sing. |  vituperatus, a, um  esses |  
|  III sing. |  vituperatus, a, um  esset |  
|  I plur. |  vituperati, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  vituperati, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  vituperati, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  vĭtŭpĕrāre |  
|  II plur. |  vĭtŭpĕramĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  vĭtŭpĕrātor |  
|  III sing. |  vĭtŭpĕrātor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  vĭtŭpĕrantor |  
| PARTICIPE |  
| PARFAIT |  
|  vituperatus, a, um |  
  
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  vĭtŭpĕrāri |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  vituperatus, a, um esse |  
|  Plurale: |  vituperati, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  vituperatum esse |  
| GERUNDIVO |  
|  vĭtŭpĕrandus, a, um |      |