Déclinaison / Conjugueur latin
acclāmo - Diathèse active
(acclāmo, acclāmas, acclamavi, acclāmāre, acclamatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | acclāmo |
| II sing. | acclāmas |
| III sing. | acclāmat |
| I plur. | acclāmāmus |
| II plur. | acclāmātis |
| III plur. | acclāmant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | acclāmābam |
| II sing. | acclāmābas |
| III sing. | acclāmābat |
| I plur. | acclāmabāmus |
| II plur. | acclāmabātis |
| III plur. | acclāmābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | acclāmābo |
| II sing. | acclāmābis |
| III sing. | acclāmābit |
| I plur. | acclāmabĭmus |
| II plur. | acclāmabĭtis |
| III plur. | acclāmābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | acclamavi |
| II sing. | acclamavisti |
| III sing. | acclamavit |
| I plur. | acclamavĭmus |
| II plur. | acclamavistis |
| III plur. | acclamavēreunt, acclamavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | acclamavĕram |
| II sing. | acclamavĕras |
| III sing. | acclamavĕrat |
| I plur. | acclamaverāmus |
| II plur. | acclamaverātis |
| III plur. | acclamavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | acclamavĕro |
| II sing. | acclamavĕris |
| III sing. | acclamavĕrit |
| I plur. | acclamaverĭmus |
| II plur. | acclamaverĭtis |
| III plur. | acclamavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | acclāmem |
| II sing. | acclāmes |
| III sing. | acclāmet |
| I plur. | acclāmēmus |
| II plur. | acclāmētis |
| III plur. | acclāment |
| IMPARFAIT |
| I sing. | acclāmārem |
| II sing. | acclāmāres |
| III sing. | acclāmāret |
| I plur. | acclāmarēmus |
| II plur. | acclāmarētis |
| III plur. | acclāmārent |
| PARFAIT |
| I sing. | acclamavĕrim |
| II sing. | acclamavĕris |
| III sing. | acclamavĕrit |
| I plur. | acclamaverĭmus |
| II plur. | acclamaverĭtis |
| III plur. | acclamavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | acclamavissem |
| II sing. | acclamavisses |
| III sing. | acclamavisset |
| I plur. | acclamavissēmus |
| II plur. | acclamavissētis |
| III plur. | acclamavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | acclāma |
| II plur. | acclāmāte |
| FUTUR |
| II sing. | acclāmāto |
| III sing. | acclāmāto |
| II plur. | acclāmatōte |
| III plur. | acclāmanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| acclāmans, antis |
| FUTUR |
| acclamatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| acclāmāre |
| PARFAIT |
| acclamavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | acclamatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | acclamatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | acclāmandi |
| Datif: | acclāmando |
| Accusatif: | ad acclāmandum |
| Ablatif: | acclāmando |
| SUPIN |
| acclamatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ACCLAMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|