Déclinaison / Conjugueur latin
adclāmo - Diathèse active
(adclāmo, adclāmas, adclamavi, adclāmāre, adclamatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adclāmo |
| II sing. | adclāmas |
| III sing. | adclāmat |
| I plur. | adclāmāmus |
| II plur. | adclāmātis |
| III plur. | adclāmant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adclāmābam |
| II sing. | adclāmābas |
| III sing. | adclāmābat |
| I plur. | adclāmabāmus |
| II plur. | adclāmabātis |
| III plur. | adclāmābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adclāmābo |
| II sing. | adclāmābis |
| III sing. | adclāmābit |
| I plur. | adclāmabĭmus |
| II plur. | adclāmabĭtis |
| III plur. | adclāmābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | adclamavi |
| II sing. | adclamavisti |
| III sing. | adclamavit |
| I plur. | adclamavĭmus |
| II plur. | adclamavistis |
| III plur. | adclamavēreunt, adclamavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adclamavĕram |
| II sing. | adclamavĕras |
| III sing. | adclamavĕrat |
| I plur. | adclamaverāmus |
| II plur. | adclamaverātis |
| III plur. | adclamavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adclamavĕro |
| II sing. | adclamavĕris |
| III sing. | adclamavĕrit |
| I plur. | adclamaverĭmus |
| II plur. | adclamaverĭtis |
| III plur. | adclamavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | adclāmem |
| II sing. | adclāmes |
| III sing. | adclāmet |
| I plur. | adclāmēmus |
| II plur. | adclāmētis |
| III plur. | adclāment |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adclāmārem |
| II sing. | adclāmāres |
| III sing. | adclāmāret |
| I plur. | adclāmarēmus |
| II plur. | adclāmarētis |
| III plur. | adclāmārent |
| PARFAIT |
| I sing. | adclamavĕrim |
| II sing. | adclamavĕris |
| III sing. | adclamavĕrit |
| I plur. | adclamaverĭmus |
| II plur. | adclamaverĭtis |
| III plur. | adclamavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adclamavissem |
| II sing. | adclamavisses |
| III sing. | adclamavisset |
| I plur. | adclamavissēmus |
| II plur. | adclamavissētis |
| III plur. | adclamavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adclāma |
| II plur. | adclāmāte |
| FUTUR |
| II sing. | adclāmāto |
| III sing. | adclāmāto |
| II plur. | adclāmatōte |
| III plur. | adclāmanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| adclāmans, antis |
| FUTUR |
| adclamatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| adclāmāre |
| PARFAIT |
| adclamavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | adclamatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adclamatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | adclāmandi |
| Datif: | adclāmando |
| Accusatif: | ad adclāmandum |
| Ablatif: | adclāmando |
| SUPIN |
| adclamatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADCLAMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|