Déclinaison / Conjugueur latin
adclāmor - Diathèse passive
(adclāmo, adclāmas, adclamavi, adclāmāre, adclamatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adclāmor |
| II sing. | adclāmāris, adclāmāre |
| III sing. | adclāmātur |
| I plur. | adclāmāmur |
| II plur. | adclāmamĭni |
| III plur. | adclāmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adclāmābar |
| II sing. | adclāmabāris, adclāmabāre |
| III sing. | adclāmabātur |
| I plur. | adclāmabāmur |
| II plur. | adclāmabamĭni |
| III plur. | adclāmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adclāmābor |
| II sing. | adclāmabĕris, adclāmabĕre |
| III sing. | adclāmabĭtur |
| I plur. | adclāmabĭmur |
| II plur. | adclāmabimĭni |
| III plur. | adclāmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adclamatus, a, um sum |
| II sing. | adclamatus, a, um es |
| III sing. | adclamatus, a, um est |
| I plur. | adclamati, ae, a sumus |
| II plur. | adclamati, ae, a estis |
| III plur. | adclamati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adclamatus, a, um eram |
| II sing. | adclamatus, a, um eras |
| III sing. | adclamatus, a, um erat |
| I plur. | adclamati, ae, a eramus |
| II plur. | adclamati, ae, a eratis |
| III plur. | adclamati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adclamatus, a, um ero |
| II sing. | adclamatus, a, um eris |
| III sing. | adclamatus, a, um erit |
| I plur. | adclamati, ae, a erimus |
| II plur. | adclamati, ae, a eritis |
| III plur. | adclamati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adclāmer |
| II sing. | adclāmēris, adclāmēre |
| III sing. | adclāmētur |
| I plur. | adclāmēmur |
| II plur. | adclāmemĭni |
| III plur. | adclāmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adclāmārer |
| II sing. | adclāmarēris, adclāmarēre |
| III sing. | adclāmarētur |
| I plur. | adclāmarēmur |
| II plur. | adclāmaremĭni |
| III plur. | adclāmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adclamatus, a, um sim |
| II sing. | adclamatus, a, um sis |
| III sing. | adclamatus, a, um sit |
| I plur. | adclamati, ae, a simus |
| II plur. | adclamati, ae, a sitis |
| III plur. | adclamati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adclamatus, a, um essem |
| II sing. | adclamatus, a, um esses |
| III sing. | adclamatus, a, um esset |
| I plur. | adclamati, ae, a essemus |
| II plur. | adclamati, ae, a essetis |
| III plur. | adclamati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adclāmāre |
| II plur. | adclāmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adclāmātor |
| III sing. | adclāmātor |
| II plur. | |
| III plur. | adclāmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adclamatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adclāmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adclamatus, a, um esse |
| Plurale: | adclamati, ae, a esse |
| FUTUR |
| adclamatum esse |
| GERUNDIVO |
| adclāmandus, a, um |
| SUPIN |
| adclamatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADCLAMOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|