Déclinaison / Conjugueur latin
adglūtĭnor - Diathèse passive
(adglūtĭno, adglūtĭnas, adglutinavi, adglūtĭnāre, adglutinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adglūtĭnor |
| II sing. | adglūtĭnāris, adglūtĭnāre |
| III sing. | adglūtĭnātur |
| I plur. | adglūtĭnāmur |
| II plur. | adglūtĭnamĭni |
| III plur. | adglūtĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adglūtĭnābar |
| II sing. | adglūtĭnabāris, adglūtĭnabāre |
| III sing. | adglūtĭnabātur |
| I plur. | adglūtĭnabāmur |
| II plur. | adglūtĭnabamĭni |
| III plur. | adglūtĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adglūtĭnābor |
| II sing. | adglūtĭnabĕris, adglūtĭnabĕre |
| III sing. | adglūtĭnabĭtur |
| I plur. | adglūtĭnabĭmur |
| II plur. | adglūtĭnabimĭni |
| III plur. | adglūtĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adglutinatus, a, um sum |
| II sing. | adglutinatus, a, um es |
| III sing. | adglutinatus, a, um est |
| I plur. | adglutinati, ae, a sumus |
| II plur. | adglutinati, ae, a estis |
| III plur. | adglutinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adglutinatus, a, um eram |
| II sing. | adglutinatus, a, um eras |
| III sing. | adglutinatus, a, um erat |
| I plur. | adglutinati, ae, a eramus |
| II plur. | adglutinati, ae, a eratis |
| III plur. | adglutinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adglutinatus, a, um ero |
| II sing. | adglutinatus, a, um eris |
| III sing. | adglutinatus, a, um erit |
| I plur. | adglutinati, ae, a erimus |
| II plur. | adglutinati, ae, a eritis |
| III plur. | adglutinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adglūtĭner |
| II sing. | adglūtĭnēris, adglūtĭnēre |
| III sing. | adglūtĭnētur |
| I plur. | adglūtĭnēmur |
| II plur. | adglūtĭnemĭni |
| III plur. | adglūtĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adglūtĭnārer |
| II sing. | adglūtĭnarēris, adglūtĭnarēre |
| III sing. | adglūtĭnarētur |
| I plur. | adglūtĭnarēmur |
| II plur. | adglūtĭnaremĭni |
| III plur. | adglūtĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adglutinatus, a, um sim |
| II sing. | adglutinatus, a, um sis |
| III sing. | adglutinatus, a, um sit |
| I plur. | adglutinati, ae, a simus |
| II plur. | adglutinati, ae, a sitis |
| III plur. | adglutinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adglutinatus, a, um essem |
| II sing. | adglutinatus, a, um esses |
| III sing. | adglutinatus, a, um esset |
| I plur. | adglutinati, ae, a essemus |
| II plur. | adglutinati, ae, a essetis |
| III plur. | adglutinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adglūtĭnāre |
| II plur. | adglūtĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adglūtĭnātor |
| III sing. | adglūtĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | adglūtĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adglutinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adglūtĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adglutinatus, a, um esse |
| Plurale: | adglutinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| adglutinatum esse |
| GERUNDIVO |
| adglūtĭnandus, a, um | |