Déclinaison / Conjugueur latin
adgnascor - Diathèse active
(adgnascor, adgnascĕris, adgnasci, adgnatus, adgnatum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | adgnascor |
| II sing. | adgnascĕris, adgnascĕre |
| III sing. | adgnascĭtur |
| I plur. | adgnascĭmur |
| II plur. | adgnascimĭni |
| III plur. | adgnascuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adgnascēbar |
| II sing. | adgnascebāris, adgnascebāre |
| III sing. | adgnascebātur |
| I plur. | adgnascebāmur |
| II plur. | adgnascebamĭni |
| III plur. | adgnascebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adgnascar |
| II sing. | adgnascēris, adgnascēre |
| III sing. | adgnascētur |
| I plur. | adgnascēmur |
| II plur. | adgnascemĭni |
| III plur. | adgnascentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adgnatus, a, um sum |
| II sing. | adgnatus, a, um es |
| III sing. | adgnatus, a, um est |
| I plur. | adgnati, ae, a sumus |
| II plur. | adgnati, ae, a estis |
| III plur. | adgnati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adgnatus, a, um eram |
| II sing. | adgnatus, a, um eras |
| III sing. | adgnatus, a, um erat |
| I plur. | adgnati, ae, a eramus |
| II plur. | adgnati, ae, a eratis |
| III plur. | adgnati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adgnatus, a, um ero |
| II sing. | adgnatus, a, um eris |
| III sing. | adgnatus, a, um erit |
| I plur. | adgnati, ae, a erimus |
| II plur. | adgnati, ae, a eritis |
| III plur. | adgnati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adgnascar |
| II sing. | adgnascāris, adgnascāre |
| III sing. | adgnascātur |
| I plur. | adgnascāmur |
| II plur. | adgnascamĭni |
| III plur. | adgnascantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adgnascĕrer |
| II sing. | adgnascerēris, adgnascerēre |
| III sing. | adgnascerētur |
| I plur. | adgnascerēmur |
| II plur. | adgnasceremĭni |
| III plur. | adgnascerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adgnatus, a, um sim |
| II sing. | adgnatus, a, um sis |
| III sing. | adgnatus, a, um sit |
| I plur. | adgnati, ae, a simus |
| II plur. | adgnati, ae, a sitis |
| III plur. | adgnati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adgnatus, a, um essem |
| II sing. | adgnatus, a, um esses |
| III sing. | adgnatus, a, um esset |
| I plur. | adgnati, ae, a essemus |
| II plur. | adgnati, ae, a essetis |
| III plur. | adgnati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adgnascĕre |
| II plur. | adgnascimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adgnascĭtor |
| III sing. | adgnascĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | adgnascuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adgnasci |
| PARFAIT |
| Singolare: | adgnatus, a, um esse |
| Plurale: | adgnati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | adgnatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adgnatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| adgnascens, entis |
| FUTUR |
| adgnatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | adgnatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | adgnascendi |
| Datif: | adgnascendo |
| Accusatif: | adgnascendum |
| Ablatif: | adgnascendo |
| |
| GERUNDIVO |
| | |