Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | admŏnĕo |
| II sing. | admŏnes |
| III sing. | admŏnet |
| I plur. | admŏnēmus |
| II plur. | admŏnētis |
| III plur. | admŏnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | admŏnēbam |
| II sing. | admŏnēbas |
| III sing. | admŏnēbat |
| I plur. | admŏnabāmus |
| II plur. | admŏnebātis |
| III plur. | admŏnēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | admŏnēbo |
| II sing. | admŏnēbis |
| III sing. | admŏnēbit |
| I plur. | admŏnebĭmus |
| II plur. | admŏnebĭtis |
| III plur. | admŏnēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | admonui |
| II sing. | admonuisti |
| III sing. | admonuit |
| I plur. | admonuĭmus |
| II plur. | admonuistis |
| III plur. | admonuērunt, admonuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | admonuĕram |
| II sing. | admonuĕras |
| III sing. | admonuĕrat |
| I plur. | admonuerāmus |
| II plur. | admonuerātis |
| III plur. | admonuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | admonuĕro |
| II sing. | admonuĕris |
| III sing. | admonuĕrit |
| I plur. | admonuerĭmus |
| II plur. | admonuerĭtis |
| III plur. | admonuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | admŏnĕam |
| II sing. | admŏnĕas |
| III sing. | admŏnĕat |
| I plur. | admŏneāmus |
| II plur. | admŏneātis |
| III plur. | admŏnĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | admŏnērem |
| II sing. | admŏnēres |
| III sing. | admŏnēret |
| I plur. | admŏnerēmus |
| II plur. | admŏnerētis |
| III plur. | admŏnērent |
| PARFAIT |
| I sing. | admonuĕrim |
| II sing. | admonuĕris |
| III sing. | admonuĕrit |
| I plur. | admonuerĭmus |
| II plur. | admonuerĭtis |
| III plur. | admonuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | admonuissem |
| II sing. | admonuisses |
| III sing. | admonuisset |
| I plur. | admonuissēmus |
| II plur. | admonuissētis |
| III plur. | admonuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | admŏne |
| II plur. | admŏnēte |
| FUTUR |
| II sing. | admŏnēto |
| III sing. | admŏnēto |
| II plur. | admŏnetōte |
| III plur. | admŏnento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| admŏnens, entis |
| FUTUR |
| admonitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| admŏnēre |
| PARFAIT |
| admonuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | admonitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | admonitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | admŏnendi |
| Datif: | admŏnendo |
| Accusatif: | ad admŏnendum |
| Ablatif: | admŏnendo |
| SUPIN |
| admonitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADMONEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|