Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | admŏnĕor |
| II sing. | admŏnēris, admŏnēre |
| III sing. | admŏnētur |
| I plur. | admŏnēmur |
| II plur. | admŏnemĭni |
| III plur. | admŏnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | admŏnēbar |
| II sing. | admŏnebāris |
| III sing. | admŏnebātur |
| I plur. | admŏnebāmur |
| II plur. | admŏnebamĭni |
| III plur. | admŏnebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | admŏnēbor |
| II sing. | admŏnebĕris, admŏnebĕre |
| III sing. | admŏnebĭtur |
| I plur. | admŏnebĭmur |
| II plur. | admŏnebimĭni |
| III plur. | admŏnebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | admonitus, a, um sum |
| II sing. | admonitus, a, um es |
| III sing. | admonitus, a, um est |
| I plur. | admoniti, ae, a sumus |
| II plur. | admoniti, ae, a estis |
| III plur. | admoniti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | admonitus, a, um eram |
| II sing. | admonitus, a, um eras |
| III sing. | admonitus, a, um erat |
| I plur. | admoniti, ae, a eramus |
| II plur. | admoniti, ae, a eratis |
| III plur. | admoniti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | admonitus, a, um ero |
| II sing. | admonitus, a, um eris |
| III sing. | admonitus, a, um erit |
| I plur. | admoniti, ae, a erimus |
| II plur. | admoniti, ae, a eritis |
| III plur. | admoniti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | admŏnĕar |
| II sing. | admŏneāris, admŏneāre |
| III sing. | admŏneātur |
| I plur. | admŏneāmur |
| II plur. | admŏneamĭni |
| III plur. | admŏneantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | admŏnērer |
| II sing. | admŏnerēris, admŏnerēre |
| III sing. | admŏnerētur |
| I plur. | admŏnerēmur |
| II plur. | admŏneremĭni |
| III plur. | admŏnerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | admonitus, a, um sim |
| II sing. | admonitus, a, um sis |
| III sing. | admonitus, a, um sit |
| I plur. | admoniti, ae, a simus |
| II plur. | admoniti, ae, a sitis |
| III plur. | admoniti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | admonitus, a, um essem |
| II sing. | admonitus, a, um esses |
| III sing. | admonitus, a, um esset |
| I plur. | admoniti, ae, a essemus |
| II plur. | admoniti, ae, a essetis |
| III plur. | admoniti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | admŏnēre |
| II plur. | admŏnemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | admŏnētor |
| III sing. | admŏnētor |
| II plur. | |
| III plur. | admŏnentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| admonitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| admŏnēri |
| PARFAIT |
| Singolare: | admonitus, a, um esse |
| Plurale: | admoniti, ae, a esse |
| FUTUR |
| admonitum esse |
| GERUNDIVO |
| admŏnendus, a, um |
| SUPIN |
| admonitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADMONEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|