Déclinaison / Conjugueur latin
alterco - Diathèse active
(alterco, altercas, altercavi, altercāre, altercatum)
verbe intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | alterco |
| II sing. | altercas |
| III sing. | altercat |
| I plur. | altercāmus |
| II plur. | altercātis |
| III plur. | altercant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | altercābam |
| II sing. | altercābas |
| III sing. | altercābat |
| I plur. | altercabāmus |
| II plur. | altercabātis |
| III plur. | altercābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | altercābo |
| II sing. | altercābis |
| III sing. | altercābit |
| I plur. | altercabĭmus |
| II plur. | altercabĭtis |
| III plur. | altercābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | altercavi |
| II sing. | altercavisti |
| III sing. | altercavit |
| I plur. | altercavĭmus |
| II plur. | altercavistis |
| III plur. | altercavērunt, altercavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | altercavĕram |
| II sing. | altercavĕras |
| III sing. | altercavĕrat |
| I plur. | altercaverāmus |
| II plur. | altercaverātis |
| III plur. | altercavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | altercavĕro |
| II sing. | altercavĕris |
| III sing. | altercavĕrit |
| I plur. | altercaverĭmus |
| II plur. | altercaverĭtis |
| III plur. | altercavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | altercem |
| II sing. | alterces |
| III sing. | altercet |
| I plur. | altercēmus |
| II plur. | altercētis |
| III plur. | altercent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | altercārem |
| II sing. | altercāres |
| III sing. | altercāret |
| I plur. | altercarēmus |
| II plur. | altercarētis |
| III plur. | altercārent |
| PARFAIT |
| I sing. | altercavĕrim |
| II sing. | altercavĕris |
| III sing. | altercavĕrit |
| I plur. | altercaverĭmus |
| II plur. | altercaverĭtis |
| III plur. | altercavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | altercavissem |
| II sing. | altercavisses |
| III sing. | altercavisset |
| I plur. | altercavissēmus |
| II plur. | altercavissētis |
| III plur. | altercavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | alterca |
| II plur. | altercāte |
| FUTUR |
| II sing. | altercāto |
| III sing. | altercāto |
| II plur. | altercatōte |
| III plur. | altercanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| altercans, antis |
| FUTUR |
| altercatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| altercāre |
| PARFAIT |
| altercavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | altercatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | altercatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | altercandi |
| Datif: | altercando |
| Accusatif: | ad altercandum |
| Ablatif: | altercando |
| SUPIN |
| altercatum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ALTERCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|