Déclinaison / Conjugueur latin
altercor - Diathèse active
(altercor, altercāris, altercāri, altercatus, altercatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | altercor |
| II sing. | altercāris, altercāre |
| III sing. | altercātur |
| I plur. | altercāmur |
| II plur. | altercamĭni |
| III plur. | altercantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | altercābar |
| II sing. | altercabāris, altercabāre |
| III sing. | altercabātur |
| I plur. | altercabāmus |
| II plur. | altercabamĭni |
| III plur. | altercantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | altercābor |
| II sing. | altercabĕris, altercabĕre |
| III sing. | altercabĭtur |
| I plur. | altercabĭmur |
| II plur. | altercabimĭni |
| III plur. | altercabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | altercatus, a, um sum |
| II sing. | altercatus, a, um es |
| III sing. | altercatus, a, um est |
| I plur. | altercati, ae, a sumus |
| II plur. | altercati, ae, a estis |
| III plur. | altercati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | altercatus, a, um eram |
| II sing. | altercatus, a, um eras |
| III sing. | altercatus, a, um erat |
| I plur. | altercati, ae, a eramus |
| II plur. | altercati, ae, a eratis |
| III plur. | altercati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | altercatus, a, um ero |
| II sing. | altercatus, a, um eris |
| III sing. | altercatus, a, um erit |
| I plur. | altercati, ae, a erimus |
| II plur. | altercati, ae, a eritis |
| III plur. | altercati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | altercer |
| II sing. | altercēris, altercēre |
| III sing. | altercētur |
| I plur. | altercēmur |
| II plur. | altercemĭni |
| III plur. | altercentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | altercārer |
| II sing. | altercarēris, altercarēre |
| III sing. | altercarētur |
| I plur. | altercāremur |
| II plur. | altercaremĭni |
| III plur. | altercarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | altercatus, a, um sim |
| II sing. | altercatus, a, um sis |
| III sing. | altercatus, a, um sit |
| I plur. | altercati, ae, a simus |
| II plur. | altercati, ae, a sitis |
| III plur. | altercati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | altercatus, a, um essem |
| II sing. | altercatus, a, um esses |
| III sing. | altercatus, a, um esset |
| I plur. | altercati, ae, a essemus |
| II plur. | altercati, ae, a essetis |
| III plur. | altercati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | altercāre |
| II plur. | altercamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | altercātor |
| III sing. | altercātor |
| II plur. | |
| III plur. | altercantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| altercāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | altercatus, a, um esse |
| Plurale: | altercati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | altercatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | altercatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| altercans, antis |
| FUTUR |
| altercatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | altercatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | altercandi |
| Datif: | altercando |
| Accusatif: | altercandum |
| Ablatif: | altercando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |