Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | arrŏgo |
| II sing. | arrŏgas |
| III sing. | arrŏgat |
| I plur. | arrŏgāmus |
| II plur. | arrŏgātis |
| III plur. | arrŏgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | arrŏgābam |
| II sing. | arrŏgābas |
| III sing. | arrŏgābat |
| I plur. | arrŏgabāmus |
| II plur. | arrŏgabātis |
| III plur. | arrŏgābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | arrŏgābo |
| II sing. | arrŏgābis |
| III sing. | arrŏgābit |
| I plur. | arrŏgabĭmus |
| II plur. | arrŏgabĭtis |
| III plur. | arrŏgābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | arrogavi |
| II sing. | arrogavisti |
| III sing. | arrogavit |
| I plur. | arrogavĭmus |
| II plur. | arrogavistis |
| III plur. | arrogavērunt, arrogavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arrogavĕram |
| II sing. | arrogavĕras |
| III sing. | arrogavĕrat |
| I plur. | arrogaverāmus |
| II plur. | arrogaverātis |
| III plur. | arrogavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | arrogavĕro |
| II sing. | arrogavĕris |
| III sing. | arrogavĕrit |
| I plur. | arrogaverĭmus |
| II plur. | arrogaverĭtis |
| III plur. | arrogavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | arrŏgem |
| II sing. | arrŏges |
| III sing. | arrŏget |
| I plur. | arrŏgēmus |
| II plur. | arrŏgētis |
| III plur. | arrŏgent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | arrŏgārem |
| II sing. | arrŏgāres |
| III sing. | arrŏgāret |
| I plur. | arrŏgarēmus |
| II plur. | arrŏgarētis |
| III plur. | arrŏgārent |
| PARFAIT |
| I sing. | arrogavĕrim |
| II sing. | arrogavĕris |
| III sing. | arrogavĕrit |
| I plur. | arrogaverĭmus |
| II plur. | arrogaverĭtis |
| III plur. | arrogavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arrogavissem |
| II sing. | arrogavisses |
| III sing. | arrogavisset |
| I plur. | arrogavissēmus |
| II plur. | arrogavissētis |
| III plur. | arrogavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | arrŏga |
| II plur. | arrŏgāte |
| FUTUR |
| II sing. | arrŏgāto |
| III sing. | arrŏgāto |
| II plur. | arrŏgatōte |
| III plur. | arrŏganto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| arrŏgans, antis |
| FUTUR |
| arrogatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| arrŏgāre |
| PARFAIT |
| arrogavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | arrogatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | arrogatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | arrŏgandi |
| Datif: | arrŏgando |
| Accusatif: | ad arrŏgandum |
| Ablatif: | arrŏgando |
| SUPIN |
| arrogatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ARROGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|