Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | arrŏgor |
| II sing. | arrŏgāris, arrŏgāre |
| III sing. | arrŏgātur |
| I plur. | arrŏgāmur |
| II plur. | arrŏgamĭni |
| III plur. | arrŏgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | arrŏgābar |
| II sing. | arrŏgabāris, arrŏgabāre |
| III sing. | arrŏgabātur |
| I plur. | arrŏgabāmur |
| II plur. | arrŏgabamĭni |
| III plur. | arrŏgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | arrŏgābor |
| II sing. | arrŏgabĕris, arrŏgabĕre |
| III sing. | arrŏgabĭtur |
| I plur. | arrŏgabĭmur |
| II plur. | arrŏgabimĭni |
| III plur. | arrŏgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | arrogatus, a, um sum |
| II sing. | arrogatus, a, um es |
| III sing. | arrogatus, a, um est |
| I plur. | arrogati, ae, a sumus |
| II plur. | arrogati, ae, a estis |
| III plur. | arrogati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arrogatus, a, um eram |
| II sing. | arrogatus, a, um eras |
| III sing. | arrogatus, a, um erat |
| I plur. | arrogati, ae, a eramus |
| II plur. | arrogati, ae, a eratis |
| III plur. | arrogati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | arrogatus, a, um ero |
| II sing. | arrogatus, a, um eris |
| III sing. | arrogatus, a, um erit |
| I plur. | arrogati, ae, a erimus |
| II plur. | arrogati, ae, a eritis |
| III plur. | arrogati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | arrŏger |
| II sing. | arrŏgēris, arrŏgēre |
| III sing. | arrŏgētur |
| I plur. | arrŏgēmur |
| II plur. | arrŏgemĭni |
| III plur. | arrŏgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | arrŏgārer |
| II sing. | arrŏgarēris, arrŏgarēre |
| III sing. | arrŏgarētur |
| I plur. | arrŏgarēmur |
| II plur. | arrŏgaremĭni |
| III plur. | arrŏgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | arrogatus, a, um sim |
| II sing. | arrogatus, a, um sis |
| III sing. | arrogatus, a, um sit |
| I plur. | arrogati, ae, a simus |
| II plur. | arrogati, ae, a sitis |
| III plur. | arrogati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | arrogatus, a, um essem |
| II sing. | arrogatus, a, um esses |
| III sing. | arrogatus, a, um esset |
| I plur. | arrogati, ae, a essemus |
| II plur. | arrogati, ae, a essetis |
| III plur. | arrogati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | arrŏgāre |
| II plur. | arrŏgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | arrŏgātor |
| III sing. | arrŏgātor |
| II plur. | |
| III plur. | arrŏgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| arrogatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| arrŏgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | arrogatus, a, um esse |
| Plurale: | arrogati, ae, a esse |
| FUTUR |
| arrogatum esse |
| GERUNDIVO |
| arrŏgandus, a, um | |