Déclinaison / Conjugueur latin
attrecto - Diathèse active
(attrecto, attrectas, attrectavi, attrectāre, attrectatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | attrecto |
| II sing. | attrectas |
| III sing. | attrectat |
| I plur. | attrectāmus |
| II plur. | attrectātis |
| III plur. | attrectant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attrectābam |
| II sing. | attrectābas |
| III sing. | attrectābat |
| I plur. | attrectabāmus |
| II plur. | attrectabātis |
| III plur. | attrectābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | attrectābo |
| II sing. | attrectābis |
| III sing. | attrectābit |
| I plur. | attrectabĭmus |
| II plur. | attrectabĭtis |
| III plur. | attrectābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | attrectavi |
| II sing. | attrectavisti |
| III sing. | attrectavit |
| I plur. | attrectavĭmus |
| II plur. | attrectavistis |
| III plur. | attrectavērunt, attrectavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attrectavĕram |
| II sing. | attrectavĕras |
| III sing. | attrectavĕrat |
| I plur. | attrectaverāmus |
| II plur. | attrectaverātis |
| III plur. | attrectavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | attrectavĕro |
| II sing. | attrectavĕris |
| III sing. | attrectavĕrit |
| I plur. | attrectaverĭmus |
| II plur. | attrectaverĭtis |
| III plur. | attrectavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | attrectem |
| II sing. | attrectes |
| III sing. | attrectet |
| I plur. | attrectēmus |
| II plur. | attrectētis |
| III plur. | attrectent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | attrectārem |
| II sing. | attrectāres |
| III sing. | attrectāret |
| I plur. | attrectarēmus |
| II plur. | attrectarētis |
| III plur. | attrectārent |
| PARFAIT |
| I sing. | attrectavĕrim |
| II sing. | attrectavĕris |
| III sing. | attrectavĕrit |
| I plur. | attrectaverĭmus |
| II plur. | attrectaverĭtis |
| III plur. | attrectavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | attrectavissem |
| II sing. | attrectavisses |
| III sing. | attrectavisset |
| I plur. | attrectavissēmus |
| II plur. | attrectavissētis |
| III plur. | attrectavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | attrecta |
| II plur. | attrectāte |
| FUTUR |
| II sing. | attrectāto |
| III sing. | attrectāto |
| II plur. | attrectatōte |
| III plur. | attrectanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| attrectans, antis |
| FUTUR |
| attrectatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| attrectāre |
| PARFAIT |
| attrectavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | attrectatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | attrectatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | attrectandi |
| Datif: | attrectando |
| Accusatif: | ad attrectandum |
| Ablatif: | attrectando |
| SUPIN |
| attrectatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ATTRECTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|