Déclinaison / Conjugueur latin
āverruncor - Diathèse passive
(āverrunco, āverruncas, averruncavi, āverruncāre, averruncatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | āverruncor |
| II sing. | āverruncāris, āverruncāre |
| III sing. | āverruncātur |
| I plur. | āverruncāmur |
| II plur. | āverruncamĭni |
| III plur. | āverruncantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | āverruncābar |
| II sing. | āverruncabāris, āverruncabāre |
| III sing. | āverruncabātur |
| I plur. | āverruncabāmur |
| II plur. | āverruncabamĭni |
| III plur. | āverruncabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | āverruncābor |
| II sing. | āverruncabĕris, āverruncabĕre |
| III sing. | āverruncabĭtur |
| I plur. | āverruncabĭmur |
| II plur. | āverruncabimĭni |
| III plur. | āverruncabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | averruncatus, a, um sum |
| II sing. | averruncatus, a, um es |
| III sing. | averruncatus, a, um est |
| I plur. | averruncati, ae, a sumus |
| II plur. | averruncati, ae, a estis |
| III plur. | averruncati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | averruncatus, a, um eram |
| II sing. | averruncatus, a, um eras |
| III sing. | averruncatus, a, um erat |
| I plur. | averruncati, ae, a eramus |
| II plur. | averruncati, ae, a eratis |
| III plur. | averruncati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | averruncatus, a, um ero |
| II sing. | averruncatus, a, um eris |
| III sing. | averruncatus, a, um erit |
| I plur. | averruncati, ae, a erimus |
| II plur. | averruncati, ae, a eritis |
| III plur. | averruncati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | āverruncer |
| II sing. | āverruncēris, āverruncēre |
| III sing. | āverruncētur |
| I plur. | āverruncēmur |
| II plur. | āverruncemĭni |
| III plur. | āverruncentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | āverruncārer |
| II sing. | āverruncarēris, āverruncarēre |
| III sing. | āverruncarētur |
| I plur. | āverruncarēmur |
| II plur. | āverruncaremĭni |
| III plur. | āverruncarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | averruncatus, a, um sim |
| II sing. | averruncatus, a, um sis |
| III sing. | averruncatus, a, um sit |
| I plur. | averruncati, ae, a simus |
| II plur. | averruncati, ae, a sitis |
| III plur. | averruncati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | averruncatus, a, um essem |
| II sing. | averruncatus, a, um esses |
| III sing. | averruncatus, a, um esset |
| I plur. | averruncati, ae, a essemus |
| II plur. | averruncati, ae, a essetis |
| III plur. | averruncati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | āverruncāre |
| II plur. | āverruncamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | āverruncātor |
| III sing. | āverruncātor |
| II plur. | |
| III plur. | āverruncantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| averruncatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| āverruncāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | averruncatus, a, um esse |
| Plurale: | averruncati, ae, a esse |
| FUTUR |
| averruncatum esse |
| GERUNDIVO |
| āverruncandus, a, um | |