Déclinaison / Conjugueur latin
cancellor - Diathèse passive
(cancello, cancellas, cancellavi, cancellāre, cancellatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | cancellor |
| II sing. | cancellāris, cancellāre |
| III sing. | cancellātur |
| I plur. | cancellāmur |
| II plur. | cancellamĭni |
| III plur. | cancellantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | cancellābar |
| II sing. | cancellabāris, cancellabāre |
| III sing. | cancellabātur |
| I plur. | cancellabāmur |
| II plur. | cancellabamĭni |
| III plur. | cancellabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | cancellābor |
| II sing. | cancellabĕris, cancellabĕre |
| III sing. | cancellabĭtur |
| I plur. | cancellabĭmur |
| II plur. | cancellabimĭni |
| III plur. | cancellabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | cancellatus, a, um sum |
| II sing. | cancellatus, a, um es |
| III sing. | cancellatus, a, um est |
| I plur. | cancellati, ae, a sumus |
| II plur. | cancellati, ae, a estis |
| III plur. | cancellati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | cancellatus, a, um eram |
| II sing. | cancellatus, a, um eras |
| III sing. | cancellatus, a, um erat |
| I plur. | cancellati, ae, a eramus |
| II plur. | cancellati, ae, a eratis |
| III plur. | cancellati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | cancellatus, a, um ero |
| II sing. | cancellatus, a, um eris |
| III sing. | cancellatus, a, um erit |
| I plur. | cancellati, ae, a erimus |
| II plur. | cancellati, ae, a eritis |
| III plur. | cancellati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | canceller |
| II sing. | cancellēris, cancellēre |
| III sing. | cancellētur |
| I plur. | cancellēmur |
| II plur. | cancellemĭni |
| III plur. | cancellentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | cancellārer |
| II sing. | cancellarēris, cancellarēre |
| III sing. | cancellarētur |
| I plur. | cancellarēmur |
| II plur. | cancellaremĭni |
| III plur. | cancellarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | cancellatus, a, um sim |
| II sing. | cancellatus, a, um sis |
| III sing. | cancellatus, a, um sit |
| I plur. | cancellati, ae, a simus |
| II plur. | cancellati, ae, a sitis |
| III plur. | cancellati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | cancellatus, a, um essem |
| II sing. | cancellatus, a, um esses |
| III sing. | cancellatus, a, um esset |
| I plur. | cancellati, ae, a essemus |
| II plur. | cancellati, ae, a essetis |
| III plur. | cancellati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | cancellāre |
| II plur. | cancellamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | cancellātor |
| III sing. | cancellātor |
| II plur. | |
| III plur. | cancellantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| cancellatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| cancellāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | cancellatus, a, um esse |
| Plurale: | cancellati, ae, a esse |
| FUTUR |
| cancellatum esse |
| GERUNDIVO |
| cancellandus, a, um | |