Déclinaison / Conjugueur latin
certĭōror - Diathèse passive
(certĭōro, certĭōras, certioravi, certĭōrāre, certioratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | certĭōror |
| II sing. | certĭōrāris, certĭōrāre |
| III sing. | certĭōrātur |
| I plur. | certĭōrāmur |
| II plur. | certĭōramĭni |
| III plur. | certĭōrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | certĭōrābar |
| II sing. | certĭōrabāris, certĭōrabāre |
| III sing. | certĭōrabātur |
| I plur. | certĭōrabāmur |
| II plur. | certĭōrabamĭni |
| III plur. | certĭōrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | certĭōrābor |
| II sing. | certĭōrabĕris, certĭōrabĕre |
| III sing. | certĭōrabĭtur |
| I plur. | certĭōrabĭmur |
| II plur. | certĭōrabimĭni |
| III plur. | certĭōrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | certioratus, a, um sum |
| II sing. | certioratus, a, um es |
| III sing. | certioratus, a, um est |
| I plur. | certiorati, ae, a sumus |
| II plur. | certiorati, ae, a estis |
| III plur. | certiorati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | certioratus, a, um eram |
| II sing. | certioratus, a, um eras |
| III sing. | certioratus, a, um erat |
| I plur. | certiorati, ae, a eramus |
| II plur. | certiorati, ae, a eratis |
| III plur. | certiorati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | certioratus, a, um ero |
| II sing. | certioratus, a, um eris |
| III sing. | certioratus, a, um erit |
| I plur. | certiorati, ae, a erimus |
| II plur. | certiorati, ae, a eritis |
| III plur. | certiorati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | certĭōrer |
| II sing. | certĭōrēris, certĭōrēre |
| III sing. | certĭōrētur |
| I plur. | certĭōrēmur |
| II plur. | certĭōremĭni |
| III plur. | certĭōrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | certĭōrārer |
| II sing. | certĭōrarēris, certĭōrarēre |
| III sing. | certĭōrarētur |
| I plur. | certĭōrarēmur |
| II plur. | certĭōraremĭni |
| III plur. | certĭōrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | certioratus, a, um sim |
| II sing. | certioratus, a, um sis |
| III sing. | certioratus, a, um sit |
| I plur. | certiorati, ae, a simus |
| II plur. | certiorati, ae, a sitis |
| III plur. | certiorati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | certioratus, a, um essem |
| II sing. | certioratus, a, um esses |
| III sing. | certioratus, a, um esset |
| I plur. | certiorati, ae, a essemus |
| II plur. | certiorati, ae, a essetis |
| III plur. | certiorati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | certĭōrāre |
| II plur. | certĭōramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | certĭōrātor |
| III sing. | certĭōrātor |
| II plur. | |
| III plur. | certĭōrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| certioratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| certĭōrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | certioratus, a, um esse |
| Plurale: | certiorati, ae, a esse |
| FUTUR |
| certioratum esse |
| GERUNDIVO |
| certĭōrandus, a, um | |