Déclinaison / Conjugueur latin
circumdūco - Diathèse active
(circumdūco, circumdūcis, circumduxi, circumdūcĕre, circumductum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumdūco |
| II sing. | circumdūcis |
| III sing. | circumdūcit |
| I plur. | circumdūcĭmus |
| II plur. | circumdūcĭtis |
| III plur. | circumdūcunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumdūcēbam |
| II sing. | circumdūcēbas |
| III sing. | circumdūcēbat |
| I plur. | circumdūcebāmus |
| II plur. | circumdūcebātis |
| III plur. | circumdūcēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumdūcam |
| II sing. | circumdūces |
| III sing. | circumdūcet |
| I plur. | circumdūcēmus |
| II plur. | circumdūcētis |
| III plur. | circumdūcent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumduxi |
| II sing. | circumduxisti |
| III sing. | circumduxit |
| I plur. | circumduxĭmus |
| II plur. | circumduxistis |
| III plur. | circumduxērunt, circumduxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumduxĕram |
| II sing. | circumduxĕras |
| III sing. | circumduxĕrat |
| I plur. | circumduxerāmus |
| II plur. | circumduxerātis |
| III plur. | circumduxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumduxĕro |
| II sing. | circumduxĕris |
| III sing. | circumduxĕrit |
| I plur. | circumduxerĭmus |
| II plur. | circumduxerĭtis |
| III plur. | circumduxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumdūcam |
| II sing. | circumdūcas |
| III sing. | circumdūcat |
| I plur. | circumdūcāmus |
| II plur. | circumdūcātis |
| III plur. | circumdūcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumdūcĕrem |
| II sing. | circumdūcĕres |
| III sing. | circumdūcĕret |
| I plur. | circumdūcerēmus |
| II plur. | circumdūcerētis |
| III plur. | circumdūcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumduxĕrim |
| II sing. | circumduxĕris |
| III sing. | circumduxĕrit |
| I plur. | circumduxerĭmus |
| II plur. | circumduxerĭtis |
| III plur. | circumduxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumduxissem |
| II sing. | circumduxisses |
| III sing. | circumduxisset |
| I plur. | circumduxissēmus |
| II plur. | circumduxissētis |
| III plur. | circumduxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumdūcĕ, circumdūc |
| II plur. | circumdūcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | circumdūcĭto |
| III sing. | circumdūcĭto |
| II plur. | circumdūcitōte |
| III plur. | circumdūcunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumdūcens, entis |
| FUTUR |
| circumductūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumdūcĕre |
| PARFAIT |
| circumduxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | circumductūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | circumductūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumdūcendi |
| Datif: | circumdūcendo |
| Accusatif: | ad circumdūcendum |
| Ablatif: | circumdūcendo |
| SUPIN |
| circumductum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMDUCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|