Déclinaison / Conjugueur latin
circŭmĕor - Diathèse passive
(circŭmĕo, circŭmis, circumii, circŭmire, circumitum)
verbe transitif e intransitif anomal
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circŭmĕor |
| II sing. | circŭmēris, circŭmēre |
| III sing. | circŭmītur |
| I plur. | circŭmēmur |
| II plur. | circŭmemĭni |
| III plur. | circŭmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circŭmēbar |
| II sing. | circŭmebāris |
| III sing. | circŭmibātur |
| I plur. | circŭmebāmur |
| II plur. | circŭmebamĭni |
| III plur. | circŭmebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circŭmēbor |
| II sing. | circŭmebĕris, circŭmebĕre |
| III sing. | circŭmibĭtur |
| I plur. | circŭmebĭmur |
| II plur. | circŭmebimĭni |
| III plur. | circŭmebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | circumitus, a, um sum |
| II sing. | circumitus, a, um es |
| III sing. | circumitus, a, um est |
| I plur. | circumiti, ae, a sumus |
| II plur. | circumiti, ae, a estis |
| III plur. | circumiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumitus, a, um eram |
| II sing. | circumitus, a, um eras |
| III sing. | circumitus, a, um erat |
| I plur. | circumiti, ae, a eramus |
| II plur. | circumiti, ae, a eratis |
| III plur. | circumiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumitus, a, um ero |
| II sing. | circumitus, a, um eris |
| III sing. | circumitus, a, um erit |
| I plur. | circumiti, ae, a erimus |
| II plur. | circumiti, ae, a eritis |
| III plur. | circumiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | circŭmĕar |
| II sing. | circŭmeāris, circŭmeāre |
| III sing. | circŭmeātur |
| I plur. | circŭmeāmur |
| II plur. | circŭmeamĭni |
| III plur. | circŭmeantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circŭmērer |
| II sing. | circŭmerēris, circŭmerēre |
| III sing. | circŭmirētur |
| I plur. | circŭmerēmur |
| II plur. | circŭmeremĭni |
| III plur. | circŭmerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | circumitus, a, um sim |
| II sing. | circumitus, a, um sis |
| III sing. | circumitus, a, um sit |
| I plur. | circumiti, ae, a simus |
| II plur. | circumiti, ae, a sitis |
| III plur. | circumiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumitus, a, um essem |
| II sing. | circumitus, a, um esses |
| III sing. | circumitus, a, um esset |
| I plur. | circumiti, ae, a essemus |
| II plur. | circumiti, ae, a essetis |
| III plur. | circumiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circŭmēre |
| II plur. | circŭmemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | circŭmētor |
| III sing. | circŭmētor |
| II plur. | |
| III plur. | circŭmentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| circumitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| circŭmīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | circumitus, a, um esse |
| Plurale: | circumiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| circumitum esse |
| GERUNDIVO |
| circŭmendus, a, um |
| SUPIN |
| circumitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|