Déclinaison / Conjugueur latin
circumtŏno - Diathèse active
(circumtŏno, circumtŏnas, circumtŏnāre, circumtonui)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | circumtŏno |
| II sing. | circumtŏnas |
| III sing. | circumtŏnat |
| I plur. | circumtŏnāmus |
| II plur. | circumtŏnātis |
| III plur. | circumtŏnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumtŏnābam |
| II sing. | circumtŏnābas |
| III sing. | circumtŏnābat |
| I plur. | circumtŏnabāmus |
| II plur. | circumtŏnabātis |
| III plur. | circumtŏnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | circumtŏnābo |
| II sing. | circumtŏnābis |
| III sing. | circumtŏnābit |
| I plur. | circumtŏnabĭmus |
| II plur. | circumtŏnabĭtis |
| III plur. | circumtŏnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | circumtonui |
| II sing. | circumtonuisti |
| III sing. | circumtonuit |
| I plur. | circumtonuĭmus |
| II plur. | circumtonuistis |
| III plur. | circumtonuērunt, circumtonuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumtonuĕram |
| II sing. | circumtonuĕras |
| III sing. | circumtonuĕrat |
| I plur. | circumtonuerāmus |
| II plur. | circumtonuerātis |
| III plur. | circumtonuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | circumtonuĕro |
| II sing. | circumtonuĕris |
| III sing. | circumtonuĕrit |
| I plur. | circumtonuerĭmus |
| II plur. | circumtonuerĭtis |
| III plur. | circumtonuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | circumtŏnem |
| II sing. | circumtŏnes |
| III sing. | circumtŏnet |
| I plur. | circumtŏnēmus |
| II plur. | circumtŏnētis |
| III plur. | circumtŏnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | circumtŏnārem |
| II sing. | circumtŏnāres |
| III sing. | circumtŏnāret |
| I plur. | circumtŏnarēmus |
| II plur. | circumtŏnarētis |
| III plur. | circumtŏnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | circumtonuĕrim |
| II sing. | circumtonuĕris |
| III sing. | circumtonuĕrit |
| I plur. | circumtonuerĭmus |
| II plur. | circumtonuerĭtis |
| III plur. | circumtonuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | circumtonuissem |
| II sing. | circumtonuisses |
| III sing. | circumtonuisset |
| I plur. | circumtonuissēmus |
| II plur. | circumtonuissētis |
| III plur. | circumtonuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | circumtŏna |
| II plur. | circumtŏnāte |
| FUTUR |
| II sing. | circumtŏnāto |
| III sing. | circumtŏnāto |
| II plur. | circumtŏnatōte |
| III plur. | circumtŏnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| circumtŏnans, antis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| circumtŏnāre |
| PARFAIT |
| circumtonuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | circumtŏnandi |
| Datif: | circumtŏnando |
| Accusatif: | ad circumtŏnandum |
| Ablatif: | circumtŏnando |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CIRCUMTONO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|