Déclinaison / Conjugueur latin
coimbibor - Diathèse passive
(coimbibo, coimbibis, conbibi, coimbibĕre, conbibitum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | coimbibor |
| II sing. | coimbibĕris, coimbibĕre |
| III sing. | coimbibĭtur |
| I plur. | coimbibĭmur |
| II plur. | coimbibimĭni |
| III plur. | coimbibuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | coimbibēbar |
| II sing. | coimbibebāris, coimbibebāre |
| III sing. | coimbibebātur |
| I plur. | coimbibebāmur |
| II plur. | coimbibebamĭni |
| III plur. | coimbibebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | coimbibar |
| II sing. | coimbibēris, coimbibēre |
| III sing. | coimbibētur |
| I plur. | coimbibēmur |
| II plur. | coimbibemĭni |
| III plur. | coimbibentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conbibitus, a, um sum |
| II sing. | conbibitus, a, um es |
| III sing. | conbibitus, a, um est |
| I plur. | conbibiti, ae, a sumus |
| II plur. | conbibiti, ae, a estis |
| III plur. | conbibiti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conbibitus, a, um eram |
| II sing. | conbibitus, a, um eras |
| III sing. | conbibitus, a, um erat |
| I plur. | conbibiti, ae, a eramus |
| II plur. | conbibiti, ae, a eratis |
| III plur. | conbibiti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conbibitus, a, um ero |
| II sing. | conbibitus, a, um eris |
| III sing. | conbibitus, a, um erit |
| I plur. | conbibiti, ae, a erimus |
| II plur. | conbibiti, ae, a eritis |
| III plur. | conbibiti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | coimbibar |
| II sing. | coimbibāris, coimbibāre |
| III sing. | coimbibātur |
| I plur. | coimbibāmur |
| II plur. | coimbibamĭni |
| III plur. | coimbibantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | coimbibĕrer |
| II sing. | coimbiberēris, coimbiberēre |
| III sing. | coimbiberētur |
| I plur. | coimbiberēmur |
| II plur. | coimbiberemĭni |
| III plur. | coimbiberentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conbibitus, a, um sim |
| II sing. | conbibitus, a, um sis |
| III sing. | conbibitus, a, um sit |
| I plur. | conbibiti, ae, a simus |
| II plur. | conbibiti, ae, a sitis |
| III plur. | conbibiti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conbibitus, a, um essem |
| II sing. | conbibitus, a, um esses |
| III sing. | conbibitus, a, um esset |
| I plur. | conbibiti, ae, a essemus |
| II plur. | conbibiti, ae, a essetis |
| III plur. | conbibiti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | coimbibĕre |
| II plur. | coimbibĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | coimbibĭtor |
| III sing. | coimbibĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | coimbibuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conbibitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| coimbibi |
| PARFAIT |
| Singolare: | conbibitus, a, um esse |
| Plurale: | conbibiti, ae, a esse |
| FUTUR |
| conbibitum esse |
| GERUNDIVO |
| coimbibendus, a, um |
| SUPIN |
| conbibitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COIMBIBOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|