Déclinaison / Conjugueur latin
commŏnĕfăcĭo - Diathèse active
(commŏnĕfăcĭo, commŏnĕfăcis, commonefeci, commŏnĕfăcĕre, commonefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | commŏnĕfăcĭo |
| II sing. | commŏnĕfăcis |
| III sing. | commŏnĕfăcit |
| I plur. | commŏnĕfăcīmus |
| II plur. | commŏnĕfăcītis |
| III plur. | commŏnĕfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commŏnĕfăciēbam |
| II sing. | commŏnĕfăciēbas |
| III sing. | commŏnĕfăciēbat |
| I plur. | commŏnĕfăciebāmus |
| II plur. | commŏnĕfăciebātis |
| III plur. | commŏnĕfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | commŏnĕfăcĭam |
| II sing. | commŏnĕfăcĭes |
| III sing. | commŏnĕfăcĭet |
| I plur. | commŏnĕfăciēmus |
| II plur. | commŏnĕfăciētis |
| III plur. | commŏnĕfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | commonefeci |
| II sing. | commonefecisti |
| III sing. | commonefecit |
| I plur. | commonefecĭmus |
| II plur. | commonefecistis |
| III plur. | commonefecērunt, commonefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commonefecĕram |
| II sing. | commonefecĕras |
| III sing. | commonefecĕrat |
| I plur. | commonefecerāmus |
| II plur. | commonefecerātis |
| III plur. | commonefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | commonefecĕro |
| II sing. | commonefecĕris |
| III sing. | commonefecĕrit |
| I plur. | commonefecerĭmus |
| II plur. | commonefecerĭtis |
| III plur. | commonefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | commŏnĕfăcĭam |
| II sing. | commŏnĕfăcĭas |
| III sing. | commŏnĕfăcĭat |
| I plur. | commŏnĕfăciāmus |
| II plur. | commŏnĕfăciātis |
| III plur. | commŏnĕfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | commŏnĕfăcĕrem |
| II sing. | commŏnĕfăcĕres |
| III sing. | commŏnĕfăcĕret |
| I plur. | commŏnĕfăcerēmus |
| II plur. | commŏnĕfăcerētis |
| III plur. | commŏnĕfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | commonefecĕrim |
| II sing. | commonefecĕris |
| III sing. | commonefecĕrit |
| I plur. | commonefecerĭmus |
| II plur. | commonefecerĭtis |
| III plur. | commonefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | commonefecissem |
| II sing. | commonefecisses |
| III sing. | commonefecisset |
| I plur. | commonefecissēmus |
| II plur. | commonefecissētis |
| III plur. | commonefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | commŏnĕfăce |
| II plur. | commŏnĕfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | commŏnĕfăcĭto |
| III sing. | commŏnĕfăcĭto |
| II plur. | commŏnĕfăcitōte |
| III plur. | commŏnĕfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| commŏnĕfăciens, ientis |
| FUTUR |
| commonefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| commŏnĕfăcĕre |
| PARFAIT |
| commonefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | commonefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | commonefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | commŏnĕfăciendi |
| Datif: | commŏnĕfăciendo |
| Accusatif: | ad commŏnĕfăciendum |
| Ablatif: | commŏnĕfăciendo |
| SUPIN |
| commonefactum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMMONEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|