Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | concēlo |
| II sing. | concēlas |
| III sing. | concēlat |
| I plur. | concēlāmus |
| II plur. | concēlātis |
| III plur. | concēlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concēlābam |
| II sing. | concēlābas |
| III sing. | concēlābat |
| I plur. | concēlabāmus |
| II plur. | concēlabātis |
| III plur. | concēlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | concēlābo |
| II sing. | concēlābis |
| III sing. | concēlābit |
| I plur. | concēlabĭmus |
| II plur. | concēlabĭtis |
| III plur. | concēlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | concelavi |
| II sing. | concelavisti |
| III sing. | concelavit |
| I plur. | concelavĭmus |
| II plur. | concelavistis |
| III plur. | concelavērunt, concelavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concelavĕram |
| II sing. | concelavĕras |
| III sing. | concelavĕrat |
| I plur. | concelaverāmus |
| II plur. | concelaverātis |
| III plur. | concelavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | concelavĕro |
| II sing. | concelavĕris |
| III sing. | concelavĕrit |
| I plur. | concelaverĭmus |
| II plur. | concelaverĭtis |
| III plur. | concelavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | concēlem |
| II sing. | concēles |
| III sing. | concēlet |
| I plur. | concēlēmus |
| II plur. | concēlētis |
| III plur. | concēlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concēlārem |
| II sing. | concēlāres |
| III sing. | concēlāret |
| I plur. | concēlarēmus |
| II plur. | concēlarētis |
| III plur. | concēlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | concelavĕrim |
| II sing. | concelavĕris |
| III sing. | concelavĕrit |
| I plur. | concelaverĭmus |
| II plur. | concelaverĭtis |
| III plur. | concelavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concelavissem |
| II sing. | concelavisses |
| III sing. | concelavisset |
| I plur. | concelavissēmus |
| II plur. | concelavissētis |
| III plur. | concelavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | concēla |
| II plur. | concēlāte |
| FUTUR |
| II sing. | concēlāto |
| III sing. | concēlāto |
| II plur. | concēlatōte |
| III plur. | concēlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| concēlans, antis |
| FUTUR |
| concelatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| concēlāre |
| PARFAIT |
| concelavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | concelatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | concelatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | concēlandi |
| Datif: | concēlando |
| Accusatif: | ad concēlandum |
| Ablatif: | concēlando |
| SUPIN |
| concelatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCELO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|