Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | concubitalis |
| Gen. | concubitalis |
| Dat. | concubitali |
| Acc. | concubitalem |
| Abl. | concubitali |
| Voc. | concubitalis |
| PLURIEL |
| Nom. | concubitales |
| Gen. | concubitalĭum |
| Dat. | concubitalĭbus |
| Acc. | concubitales |
| Abl. | concubitalĭbus |
| Voc. | concubitales |
| SINGULIER |
| Nom. | concubitalis |
| Gen. | concubitalis |
| Dat. | concubitali |
| Acc. | concubitalem |
| Abl. | concubitali |
| Voc. | concubitalis |
| PLURIEL |
| Nom. | concubitales |
| Gen. | concubitalĭum |
| Dat. | concubitalĭbus |
| Acc. | concubitales |
| Abl. | concubitalĭbus |
| Voc. | concubitales |
| SINGULIER |
| Nom. | concubitale |
| Gen. | concubitalis |
| Dat. | concubitali |
| Acc. | concubitale |
| Abl. | concubitali |
| Voc. | concubitale |
| PLURIEL |
| Nom. | concubitalĭa |
| Gen. | concubitalĭum |
| Dat. | concubitalĭbus |
| Acc. | concubitalĭa |
| Abl. | concubitalĭbus | |