Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | condignus |
| Gen. | condigni |
| Dat. | condigno |
| Acc. | condignum |
| Abl. | condigno |
| Voc. | condigne |
| PLURIEL |
| Nom. | condigni |
| Gen. | condignōrum |
| Dat. | condignis |
| Acc. | condignos |
| Abl. | condignis |
| Voc. | condigni |
| SINGULIER |
| Nom. | condignă |
| Gen. | condignae |
| Dat. | condignae |
| Acc. | condignam |
| Abl. | condignā |
| Voc. | condignă |
| PLURIEL |
| Nom. | condignae |
| Gen. | condignārum |
| Dat. | condignis |
| Acc. | condignas |
| Abl. | condignis |
| Voc. | condignae |
| SINGULIER |
| Nom. | condignum |
| Gen. | condigni |
| Dat. | condigno |
| Acc. | condignum |
| Abl. | condigno |
| Voc. | condignum |
| PLURIEL |
| Nom. | condigna |
| Gen. | condignōrum |
| Dat. | condignis |
| Acc. | condigna |
| Abl. | condignis | |