Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | condĭo |
| II sing. | condis |
| III sing. | condit |
| I plur. | condīmus |
| II plur. | condītis |
| III plur. | condĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condiēbam |
| II sing. | condiēbas |
| III sing. | condiēbat |
| I plur. | condiebāmus |
| II plur. | condiebātis |
| III plur. | condiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | condĭam |
| II sing. | condĭes |
| III sing. | condĭet |
| I plur. | condiēmus |
| II plur. | condiētis |
| III plur. | condĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | condii o condivi |
| II sing. | condiisti o condivisti |
| III sing. | condiit o condivit |
| I plur. | condiĭmus o condivĭmus |
| II plur. | condiistis o condivistis |
| III plur. | condiērunt o condivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condiĕram o condivĕram |
| II sing. | condiĕras o condivĕras |
| III sing. | condiĕrat o condivĕrat |
| I plur. | condierāmus o condiverāmus |
| II plur. | condierātis o condiverātis |
| III plur. | condiĕrant o condivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | condiĕro o condivĕro |
| II sing. | condiĕris o condivĕris |
| III sing. | condiĕrit o condivĕrit |
| I plur. | condierĭmus o condiverĭmus |
| II plur. | condierĭtis o condiverĭtis |
| III plur. | condiĕrint o condivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | condĭam |
| II sing. | condĭas |
| III sing. | condĭat |
| I plur. | condiāmus |
| II plur. | condiātis |
| III plur. | condĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condīrem |
| II sing. | condīres |
| III sing. | condīret |
| I plur. | condirēmus |
| II plur. | condirētis |
| III plur. | condīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | condiĕrim o condivĕrim |
| II sing. | condiĕris o condivĕris |
| III sing. | condiĕrit o condivĕrit |
| I plur. | condierĭmus o condiverĭmus |
| II plur. | condierĭtis o condiverĭtis |
| III plur. | condiĕrint o condivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condiissem o condivissem |
| II sing. | condiisses o condivisses |
| III sing. | condiisset o condivisset |
| I plur. | condiissēmus o condivissēmus |
| II plur. | condiissētis o condivissētis |
| III plur. | condiissent o condivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | condi |
| II plur. | condīte |
| FUTUR |
| II sing. | condīto |
| III sing. | condīto |
| II plur. | conditōte |
| III plur. | condiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| condiens, ientis |
| FUTUR |
| conditūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| condīre |
| PARFAIT |
| condiisse o condivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | conditūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | conditūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | condiendi |
| Datif: | condiendo |
| Accusatif: | ad condiendum |
| Ablatif: | condiendo |
| SUPIN |
| conditum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONDIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|