Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | condormĭo |
| II sing. | condormis |
| III sing. | condormit |
| I plur. | condormīmus |
| II plur. | condormītis |
| III plur. | condormĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condormiēbam |
| II sing. | condormiēbas |
| III sing. | condormiēbat |
| I plur. | condormiebāmus |
| II plur. | condormiebātis |
| III plur. | condormiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | condormĭam |
| II sing. | condormĭes |
| III sing. | condormĭet |
| I plur. | condormiēmus |
| II plur. | condormiētis |
| III plur. | condormĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | condormii o condormivi |
| II sing. | condormiisti o condormivisti |
| III sing. | condormiit o condormivit |
| I plur. | condormiĭmus o condormivĭmus |
| II plur. | condormiistis o condormivistis |
| III plur. | condormiērunt o condormivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condormiĕram o condormivĕram |
| II sing. | condormiĕras o condormivĕras |
| III sing. | condormiĕrat o condormivĕrat |
| I plur. | condormierāmus o condormiverāmus |
| II plur. | condormierātis o condormiverātis |
| III plur. | condormiĕrant o condormivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | condormiĕro o condormivĕro |
| II sing. | condormiĕris o condormivĕris |
| III sing. | condormiĕrit o condormivĕrit |
| I plur. | condormierĭmus o condormiverĭmus |
| II plur. | condormierĭtis o condormiverĭtis |
| III plur. | condormiĕrint o condormivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | condormĭam |
| II sing. | condormĭas |
| III sing. | condormĭat |
| I plur. | condormiāmus |
| II plur. | condormiātis |
| III plur. | condormĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | condormīrem |
| II sing. | condormīres |
| III sing. | condormīret |
| I plur. | condormirēmus |
| II plur. | condormirētis |
| III plur. | condormirent |
| PARFAIT |
| I sing. | condormiĕrim o condormivĕrim |
| II sing. | condormiĕris o condormivĕris |
| III sing. | condormiĕrit o condormivĕrit |
| I plur. | condormierĭmus o condormiverĭmus |
| II plur. | condormierĭtis o condormiverĭtis |
| III plur. | condormiĕrint o condormivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | condormiissem o condormivissem |
| II sing. | condormiisses o condormivisses |
| III sing. | condormiisset o condormivisset |
| I plur. | condormiissēmus o condormivissēmus |
| II plur. | condormiissētis o condormivissētis |
| III plur. | condormiissent o condormivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | condormi |
| II plur. | condormīte |
| FUTUR |
| II sing. | condormīto |
| III sing. | condormīto |
| II plur. | condormitōte |
| III plur. | condormiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| condormiens, –ientis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| condormīre |
| PARFAIT |
| condormiisse o condormivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | condormiendi |
| Datif: | condormiendo |
| Accusatif: | ad condormiendum |
| Ablatif: | condormiendo |
| SUPIN |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONDORMIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
