Déclinaison / Conjugueur latin
confarrĕor - Diathèse passive
(confarrĕo, confarrĕas, confarreavi, confarrĕāre, confarreatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confarrĕor |
| II sing. | confarrĕāris, confarrĕāre |
| III sing. | confarrĕātur |
| I plur. | confarrĕāmur |
| II plur. | confarrĕamĭni |
| III plur. | confarrĕantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confarrĕābar |
| II sing. | confarrĕabāris, confarrĕabāre |
| III sing. | confarrĕabātur |
| I plur. | confarrĕabāmur |
| II plur. | confarrĕabamĭni |
| III plur. | confarrĕabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confarrĕābor |
| II sing. | confarrĕabĕris, confarrĕabĕre |
| III sing. | confarrĕabĭtur |
| I plur. | confarrĕabĭmur |
| II plur. | confarrĕabimĭni |
| III plur. | confarrĕabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | confarreatus, a, um sum |
| II sing. | confarreatus, a, um es |
| III sing. | confarreatus, a, um est |
| I plur. | confarreati, ae, a sumus |
| II plur. | confarreati, ae, a estis |
| III plur. | confarreati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confarreatus, a, um eram |
| II sing. | confarreatus, a, um eras |
| III sing. | confarreatus, a, um erat |
| I plur. | confarreati, ae, a eramus |
| II plur. | confarreati, ae, a eratis |
| III plur. | confarreati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | confarreatus, a, um ero |
| II sing. | confarreatus, a, um eris |
| III sing. | confarreatus, a, um erit |
| I plur. | confarreati, ae, a erimus |
| II plur. | confarreati, ae, a eritis |
| III plur. | confarreati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | confarrĕer |
| II sing. | confarrĕēris, confarrĕēre |
| III sing. | confarrĕētur |
| I plur. | confarrĕēmur |
| II plur. | confarrĕemĭni |
| III plur. | confarrĕentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confarrĕārer |
| II sing. | confarrĕarēris, confarrĕarēre |
| III sing. | confarrĕarētur |
| I plur. | confarrĕarēmur |
| II plur. | confarrĕaremĭni |
| III plur. | confarrĕarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | confarreatus, a, um sim |
| II sing. | confarreatus, a, um sis |
| III sing. | confarreatus, a, um sit |
| I plur. | confarreati, ae, a simus |
| II plur. | confarreati, ae, a sitis |
| III plur. | confarreati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confarreatus, a, um essem |
| II sing. | confarreatus, a, um esses |
| III sing. | confarreatus, a, um esset |
| I plur. | confarreati, ae, a essemus |
| II plur. | confarreati, ae, a essetis |
| III plur. | confarreati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confarrĕāre |
| II plur. | confarrĕamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | confarrĕātor |
| III sing. | confarrĕātor |
| II plur. | |
| III plur. | confarrĕantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| confarreatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| confarrĕāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | confarreatus, a, um esse |
| Plurale: | confarreati, ae, a esse |
| FUTUR |
| confarreatum esse |
| GERUNDIVO |
| confarrĕandus, a, um | |