Déclinaison / Conjugueur latin
confercĭor - Diathèse passive
(confercĭo, confercis, confersi, confercīre, confertum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confercĭor |
| II sing. | confercīris, confercīre |
| III sing. | confercītur |
| I plur. | confercīmur |
| II plur. | confercimĭni |
| III plur. | conferciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conferciēbar |
| II sing. | conferciebāris, conferciebāre |
| III sing. | conferciebātur |
| I plur. | conferciebāmur |
| II plur. | conferciebamĭni |
| III plur. | conferciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confercĭar |
| II sing. | conferciēris, conferciēre |
| III sing. | conferciētur |
| I plur. | conferciēmur |
| II plur. | conferciemĭni |
| III plur. | confercientur |
| PARFAIT |
| I sing. | confertus, a, um sum |
| II sing. | confertus, a, um es |
| III sing. | confertus, a, um est |
| I plur. | conferti, ae, a sumus |
| II plur. | conferti, ae, a estis |
| III plur. | conferti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confertus, a, um eram |
| II sing. | confertus, a, um eras |
| III sing. | confertus, a, um erat |
| I plur. | conferti, ae, a eramus |
| II plur. | conferti, ae, a eratis |
| III plur. | conferti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | confertus, a, um ero |
| II sing. | confertus, a, um eris |
| III sing. | confertus, a, um erit |
| I plur. | conferti, ae, a erimus |
| II plur. | conferti, ae, a eritis |
| III plur. | conferti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | confercĭar |
| II sing. | conferciāris, conferciāre |
| III sing. | conferciātur |
| I plur. | conferciāmur |
| II plur. | conferciamĭni |
| III plur. | conferciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confercīrer |
| II sing. | confercirēris, confersirēre |
| III sing. | confercirētur |
| I plur. | confercirēmur |
| II plur. | confercirēmini |
| III plur. | confercirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | confertus, a, um sim |
| II sing. | confertus, a, um sis |
| III sing. | confertus, a, um sit |
| I plur. | conferti, ae, a simus |
| II plur. | conferti, ae, a sitis |
| III plur. | conferti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confertus, a, um essem |
| II sing. | confertus, a, um esses |
| III sing. | confertus, a, um esset |
| I plur. | conferti, ae, a essemus |
| II plur. | conferti, ae, a essetis |
| III plur. | conferti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confercīre |
| II plur. | confercimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | confercītor |
| III sing. | confercītor |
| II plur. | |
| III plur. | conferciuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| confertus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| confercīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | confertus, a, um esse |
| Plurale: | conferti, ae, a esse |
| FUTUR |
| confertum esse |
| GERUNDIVO |
| conferciendus, a, um |
| SUPIN |
| confertu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONFERCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|