Déclinaison / Conjugueur latin
confŏdĭo - Diathèse active
(confŏdĭo, confŏdis, confodi, confŏdĕre, confossum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confŏdĭo |
| II sing. | confŏdis |
| III sing. | confŏdit |
| I plur. | confŏdīmus |
| II plur. | confŏdītis |
| III plur. | confŏdiunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confŏdiēbam |
| II sing. | confŏdiēbas |
| III sing. | confŏdiēbat |
| I plur. | confŏdiebāmus |
| II plur. | confŏdiebātis |
| III plur. | confŏdiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confŏdĭam |
| II sing. | confŏdĭes |
| III sing. | confŏdĭet |
| I plur. | confŏdiēmus |
| II plur. | confŏdiētis |
| III plur. | confŏdĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | confodi |
| II sing. | confodisti |
| III sing. | confodit |
| I plur. | confodĭmus |
| II plur. | confodistis |
| III plur. | confodērunt, confodēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confodĕram |
| II sing. | confodĕras |
| III sing. | confodĕrat |
| I plur. | confoderāmus |
| II plur. | confoderātis |
| III plur. | confodĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | confodĕro |
| II sing. | confodĕris |
| III sing. | confodĕrit |
| I plur. | confoderĭmus |
| II plur. | confoderĭtis |
| III plur. | confodĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | confŏdĭam |
| II sing. | confŏdĭas |
| III sing. | confŏdĭat |
| I plur. | confŏdiāmus |
| II plur. | confŏdiātis |
| III plur. | confŏdĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confŏdĕrem |
| II sing. | confŏdĕres |
| III sing. | confŏdĕret |
| I plur. | confŏderēmus |
| II plur. | confŏderētis |
| III plur. | confŏdĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | confodĕrim |
| II sing. | confodĕris |
| III sing. | confodĕrit |
| I plur. | confoderĭmus |
| II plur. | confoderĭtis |
| III plur. | confodĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confodissem |
| II sing. | confodisses |
| III sing. | confodisset |
| I plur. | confodissēmus |
| II plur. | confodissētis |
| III plur. | confodissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confŏde |
| II plur. | confŏdĭte |
| FUTUR |
| II sing. | confŏdĭto |
| III sing. | confŏdĭto |
| II plur. | confŏditōte |
| III plur. | confŏdiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| confŏdiens, ientis |
| FUTUR |
| confossūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| confŏdĕre |
| PARFAIT |
| confodisse |
| FUTUR |
| Singolare: | confossūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | confossūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | confŏdiendi |
| Datif: | confŏdiendo |
| Accusatif: | ad confŏdiendum |
| Ablatif: | confŏdiendo |
| SUPIN |
| confossum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONFODIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|