Déclinaison / Conjugueur latin
confortor - Diathèse passive
(conforto, confortas, confortavi, confortāre, confortatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confortor |
| II sing. | confortāris, confortāre |
| III sing. | confortātur |
| I plur. | confortāmur |
| II plur. | confortamĭni |
| III plur. | confortantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confortābar |
| II sing. | confortabāris, confortabāre |
| III sing. | confortabātur |
| I plur. | confortabāmur |
| II plur. | confortabamĭni |
| III plur. | confortabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confortābor |
| II sing. | confortabĕris, confortabĕre |
| III sing. | confortabĭtur |
| I plur. | confortabĭmur |
| II plur. | confortabimĭni |
| III plur. | confortabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | confortatus, a, um sum |
| II sing. | confortatus, a, um es |
| III sing. | confortatus, a, um est |
| I plur. | confortati, ae, a sumus |
| II plur. | confortati, ae, a estis |
| III plur. | confortati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confortatus, a, um eram |
| II sing. | confortatus, a, um eras |
| III sing. | confortatus, a, um erat |
| I plur. | confortati, ae, a eramus |
| II plur. | confortati, ae, a eratis |
| III plur. | confortati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | confortatus, a, um ero |
| II sing. | confortatus, a, um eris |
| III sing. | confortatus, a, um erit |
| I plur. | confortati, ae, a erimus |
| II plur. | confortati, ae, a eritis |
| III plur. | confortati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conforter |
| II sing. | confortēris, confortēre |
| III sing. | confortētur |
| I plur. | confortēmur |
| II plur. | confortemĭni |
| III plur. | confortentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confortārer |
| II sing. | confortarēris, confortarēre |
| III sing. | confortarētur |
| I plur. | confortarēmur |
| II plur. | confortaremĭni |
| III plur. | confortarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | confortatus, a, um sim |
| II sing. | confortatus, a, um sis |
| III sing. | confortatus, a, um sit |
| I plur. | confortati, ae, a simus |
| II plur. | confortati, ae, a sitis |
| III plur. | confortati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confortatus, a, um essem |
| II sing. | confortatus, a, um esses |
| III sing. | confortatus, a, um esset |
| I plur. | confortati, ae, a essemus |
| II plur. | confortati, ae, a essetis |
| III plur. | confortati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confortāre |
| II plur. | confortamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | confortātor |
| III sing. | confortātor |
| II plur. | |
| III plur. | confortantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| confortatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| confortāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | confortatus, a, um esse |
| Plurale: | confortati, ae, a esse |
| FUTUR |
| confortatum esse |
| GERUNDIVO |
| confortandus, a, um | |