Déclinaison / Conjugueur latin
conplŭor - Diathèse passive
(conplŭo, conplŭis, conplui, conplŭĕre, conplutum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conplŭor |
| II sing. | conplŭĕris, conplŭĕre |
| III sing. | conplŭĭtur |
| I plur. | conplŭĭmur |
| II plur. | conplŭimĭni |
| III plur. | conplŭuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conplŭēbar |
| II sing. | conplŭebāris, conplŭebāre |
| III sing. | conplŭebātur |
| I plur. | conplŭebāmur |
| II plur. | conplŭebamĭni |
| III plur. | conplŭebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conplŭar |
| II sing. | conplŭēris, conplŭēre |
| III sing. | conplŭētur |
| I plur. | conplŭēmur |
| II plur. | conplŭemĭni |
| III plur. | conplŭentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conplutus, a, um sum |
| II sing. | conplutus, a, um es |
| III sing. | conplutus, a, um est |
| I plur. | conpluti, ae, a sumus |
| II plur. | conpluti, ae, a estis |
| III plur. | conpluti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conplutus, a, um eram |
| II sing. | conplutus, a, um eras |
| III sing. | conplutus, a, um erat |
| I plur. | conpluti, ae, a eramus |
| II plur. | conpluti, ae, a eratis |
| III plur. | conpluti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conplutus, a, um ero |
| II sing. | conplutus, a, um eris |
| III sing. | conplutus, a, um erit |
| I plur. | conpluti, ae, a erimus |
| II plur. | conpluti, ae, a eritis |
| III plur. | conpluti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conplŭar |
| II sing. | conplŭāris, conplŭāre |
| III sing. | conplŭātur |
| I plur. | conplŭāmur |
| II plur. | conplŭamĭni |
| III plur. | conplŭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conplŭĕrer |
| II sing. | conplŭerēris, conplŭerēre |
| III sing. | conplŭerētur |
| I plur. | conplŭerēmur |
| II plur. | conplŭeremĭni |
| III plur. | conplŭerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conplutus, a, um sim |
| II sing. | conplutus, a, um sis |
| III sing. | conplutus, a, um sit |
| I plur. | conpluti, ae, a simus |
| II plur. | conpluti, ae, a sitis |
| III plur. | conpluti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conplutus, a, um essem |
| II sing. | conplutus, a, um esses |
| III sing. | conplutus, a, um esset |
| I plur. | conpluti, ae, a essemus |
| II plur. | conpluti, ae, a essetis |
| III plur. | conpluti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conplŭĕre |
| II plur. | conplŭĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | conplŭĭtor |
| III sing. | conplŭĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | conplŭuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| conplutus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conplŭi |
| PARFAIT |
| Singolare: | conplutus, a, um esse |
| Plurale: | conpluti, ae, a esse |
| FUTUR |
| conplutum esse |
| GERUNDIVO |
| conplŭendus, a, um |
| SUPIN |
| conplutu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONPLUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|