Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | consacraneus |
| Gen. | consacranei |
| Dat. | consacraneo |
| Acc. | consacraneum |
| Abl. | consacraneo |
| Voc. | consacranee |
| PLURIEL |
| Nom. | consacranei |
| Gen. | consacraneōrum |
| Dat. | consacraneis |
| Acc. | consacraneos |
| Abl. | consacraneis |
| Voc. | consacranei |
| SINGULIER |
| Nom. | consacraneă |
| Gen. | consacraneae |
| Dat. | consacraneae |
| Acc. | consacraneam |
| Abl. | consacraneā |
| Voc. | consacraneă |
| PLURIEL |
| Nom. | consacraneae |
| Gen. | consacraneārum |
| Dat. | consacraneis |
| Acc. | consacraneas |
| Abl. | consacraneis |
| Voc. | consacraneae |
| SINGULIER |
| Nom. | consacraneum |
| Gen. | consacranei |
| Dat. | consacraneo |
| Acc. | consacraneum |
| Abl. | consacraneo |
| Voc. | consacraneum |
| PLURIEL |
| Nom. | consacranea |
| Gen. | consacraneōrum |
| Dat. | consacraneis |
| Acc. | consacranea |
| Abl. | consacraneis | |