Déclinaison / Conjugueur latin
consignor - Diathèse passive
(consigno, consignas, consignavi, consignāre, consignatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | consignor |
| II sing. | consignāris, consignāre |
| III sing. | consignātur |
| I plur. | consignāmur |
| II plur. | consignamĭni |
| III plur. | consignantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consignābar |
| II sing. | consignabāris, consignabāre |
| III sing. | consignabātur |
| I plur. | consignabāmur |
| II plur. | consignabamĭni |
| III plur. | consignabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | consignābor |
| II sing. | consignabĕris, consignabĕre |
| III sing. | consignabĭtur |
| I plur. | consignabĭmur |
| II plur. | consignabimĭni |
| III plur. | consignabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | consignatus, a, um sum |
| II sing. | consignatus, a, um es |
| III sing. | consignatus, a, um est |
| I plur. | consignati, ae, a sumus |
| II plur. | consignati, ae, a estis |
| III plur. | consignati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consignatus, a, um eram |
| II sing. | consignatus, a, um eras |
| III sing. | consignatus, a, um erat |
| I plur. | consignati, ae, a eramus |
| II plur. | consignati, ae, a eratis |
| III plur. | consignati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consignatus, a, um ero |
| II sing. | consignatus, a, um eris |
| III sing. | consignatus, a, um erit |
| I plur. | consignati, ae, a erimus |
| II plur. | consignati, ae, a eritis |
| III plur. | consignati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | consigner |
| II sing. | consignēris, consignēre |
| III sing. | consignētur |
| I plur. | consignēmur |
| II plur. | consignemĭni |
| III plur. | consignentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | consignārer |
| II sing. | consignarēris, consignarēre |
| III sing. | consignarētur |
| I plur. | consignarēmur |
| II plur. | consignaremĭni |
| III plur. | consignarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | consignatus, a, um sim |
| II sing. | consignatus, a, um sis |
| III sing. | consignatus, a, um sit |
| I plur. | consignati, ae, a simus |
| II plur. | consignati, ae, a sitis |
| III plur. | consignati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consignatus, a, um essem |
| II sing. | consignatus, a, um esses |
| III sing. | consignatus, a, um esset |
| I plur. | consignati, ae, a essemus |
| II plur. | consignati, ae, a essetis |
| III plur. | consignati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | consignāre |
| II plur. | consignamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | consignātor |
| III sing. | consignātor |
| II plur. | |
| III plur. | consignantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| consignatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| consignāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | consignatus, a, um esse |
| Plurale: | consignati, ae, a esse |
| FUTUR |
| consignatum esse |
| GERUNDIVO |
| consignandus, a, um | |