Déclinaison / Conjugueur latin
conspūtor - Diathèse passive
(conspūto, conspūtas, consputavi, conspūtāre, consputatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | conspūtor |
| II sing. | conspūtāris, conspūtāre |
| III sing. | conspūtātur |
| I plur. | conspūtāmur |
| II plur. | conspūtamĭni |
| III plur. | conspūtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conspūtābar |
| II sing. | conspūtabāris, conspūtabāre |
| III sing. | conspūtabātur |
| I plur. | conspūtabāmur |
| II plur. | conspūtabamĭni |
| III plur. | conspūtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conspūtābor |
| II sing. | conspūtabĕris, conspūtabĕre |
| III sing. | conspūtabĭtur |
| I plur. | conspūtabĭmur |
| II plur. | conspūtabimĭni |
| III plur. | conspūtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | consputatus, a, um sum |
| II sing. | consputatus, a, um es |
| III sing. | consputatus, a, um est |
| I plur. | consputati, ae, a sumus |
| II plur. | consputati, ae, a estis |
| III plur. | consputati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consputatus, a, um eram |
| II sing. | consputatus, a, um eras |
| III sing. | consputatus, a, um erat |
| I plur. | consputati, ae, a eramus |
| II plur. | consputati, ae, a eratis |
| III plur. | consputati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | consputatus, a, um ero |
| II sing. | consputatus, a, um eris |
| III sing. | consputatus, a, um erit |
| I plur. | consputati, ae, a erimus |
| II plur. | consputati, ae, a eritis |
| III plur. | consputati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conspūter |
| II sing. | conspūtēris, conspūtēre |
| III sing. | conspūtētur |
| I plur. | conspūtēmur |
| II plur. | conspūtemĭni |
| III plur. | conspūtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conspūtārer |
| II sing. | conspūtarēris, conspūtarēre |
| III sing. | conspūtarētur |
| I plur. | conspūtarēmur |
| II plur. | conspūtaremĭni |
| III plur. | conspūtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | consputatus, a, um sim |
| II sing. | consputatus, a, um sis |
| III sing. | consputatus, a, um sit |
| I plur. | consputati, ae, a simus |
| II plur. | consputati, ae, a sitis |
| III plur. | consputati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | consputatus, a, um essem |
| II sing. | consputatus, a, um esses |
| III sing. | consputatus, a, um esset |
| I plur. | consputati, ae, a essemus |
| II plur. | consputati, ae, a essetis |
| III plur. | consputati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conspūtāre |
| II plur. | conspūtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conspūtātor |
| III sing. | conspūtātor |
| II plur. | |
| III plur. | conspūtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| consputatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conspūtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | consputatus, a, um esse |
| Plurale: | consputati, ae, a esse |
| FUTUR |
| consputatum esse |
| GERUNDIVO |
| conspūtandus, a, um | |