Déclinaison / Conjugueur latin
contemnor - Diathèse passive
(contemno, contemnis, contempsi, contemnĕre, contemptum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contemnor |
| II sing. | contemnĕris, contemnĕre |
| III sing. | contemnĭtur |
| I plur. | contemnĭmur |
| II plur. | contemnimĭni |
| III plur. | contemnuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contemnēbar |
| II sing. | contemnebāris, contemnebāre |
| III sing. | contemnebātur |
| I plur. | contemnebāmur |
| II plur. | contemnebamĭni |
| III plur. | contemnebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contemnar |
| II sing. | contemnēris, contemnēre |
| III sing. | contemnētur |
| I plur. | contemnēmur |
| II plur. | contemnemĭni |
| III plur. | contemnentur |
| PARFAIT |
| I sing. | contemptus, a, um sum |
| II sing. | contemptus, a, um es |
| III sing. | contemptus, a, um est |
| I plur. | contempti, ae, a sumus |
| II plur. | contempti, ae, a estis |
| III plur. | contempti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contemptus, a, um eram |
| II sing. | contemptus, a, um eras |
| III sing. | contemptus, a, um erat |
| I plur. | contempti, ae, a eramus |
| II plur. | contempti, ae, a eratis |
| III plur. | contempti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contemptus, a, um ero |
| II sing. | contemptus, a, um eris |
| III sing. | contemptus, a, um erit |
| I plur. | contempti, ae, a erimus |
| II plur. | contempti, ae, a eritis |
| III plur. | contempti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | contemnar |
| II sing. | contemnāris, contemnāre |
| III sing. | contemnātur |
| I plur. | contemnāmur |
| II plur. | contemnamĭni |
| III plur. | contemnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contemnĕrer |
| II sing. | contemnerēris, contemnerēre |
| III sing. | contemnerētur |
| I plur. | contemnerēmur |
| II plur. | contemneremĭni |
| III plur. | contemnerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | contemptus, a, um sim |
| II sing. | contemptus, a, um sis |
| III sing. | contemptus, a, um sit |
| I plur. | contempti, ae, a simus |
| II plur. | contempti, ae, a sitis |
| III plur. | contempti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contemptus, a, um essem |
| II sing. | contemptus, a, um esses |
| III sing. | contemptus, a, um esset |
| I plur. | contempti, ae, a essemus |
| II plur. | contempti, ae, a essetis |
| III plur. | contempti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contemnĕre |
| II plur. | contemnimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | contemnĭtor |
| III sing. | contemnĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | contemnuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| contemptus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| contemni |
| PARFAIT |
| Singolare: | contemptus, a, um esse |
| Plurale: | contempti, ae, a esse |
| FUTUR |
| contemptum esse |
| GERUNDIVO |
| contemnendus, a, um |
| SUPIN |
| contemptu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTEMNOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|