Déclinaison / Conjugueur latin
contempĕror - Diathèse passive
(contempĕro, contempĕras, contemperavi, contempĕrāre, contemperatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contempĕror |
| II sing. | contempĕrāris, contempĕrāre |
| III sing. | contempĕrātur |
| I plur. | contempĕrāmur |
| II plur. | contempĕramĭni |
| III plur. | contempĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contempĕrābar |
| II sing. | contempĕrabāris, contempĕrabāre |
| III sing. | contempĕrabātur |
| I plur. | contempĕrabāmur |
| II plur. | contempĕrabamĭni |
| III plur. | contempĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contempĕrābor |
| II sing. | contempĕrabĕris, contempĕrabĕre |
| III sing. | contempĕrabĭtur |
| I plur. | contempĕrabĭmur |
| II plur. | contempĕrabimĭni |
| III plur. | contempĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | contemperatus, a, um sum |
| II sing. | contemperatus, a, um es |
| III sing. | contemperatus, a, um est |
| I plur. | contemperati, ae, a sumus |
| II plur. | contemperati, ae, a estis |
| III plur. | contemperati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contemperatus, a, um eram |
| II sing. | contemperatus, a, um eras |
| III sing. | contemperatus, a, um erat |
| I plur. | contemperati, ae, a eramus |
| II plur. | contemperati, ae, a eratis |
| III plur. | contemperati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contemperatus, a, um ero |
| II sing. | contemperatus, a, um eris |
| III sing. | contemperatus, a, um erit |
| I plur. | contemperati, ae, a erimus |
| II plur. | contemperati, ae, a eritis |
| III plur. | contemperati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | contempĕrer |
| II sing. | contempĕrēris, contempĕrēre |
| III sing. | contempĕrētur |
| I plur. | contempĕrēmur |
| II plur. | contempĕremĭni |
| III plur. | contempĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contempĕrārer |
| II sing. | contempĕrarēris, contempĕrarēre |
| III sing. | contempĕrarētur |
| I plur. | contempĕrarēmur |
| II plur. | contempĕraremĭni |
| III plur. | contempĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | contemperatus, a, um sim |
| II sing. | contemperatus, a, um sis |
| III sing. | contemperatus, a, um sit |
| I plur. | contemperati, ae, a simus |
| II plur. | contemperati, ae, a sitis |
| III plur. | contemperati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contemperatus, a, um essem |
| II sing. | contemperatus, a, um esses |
| III sing. | contemperatus, a, um esset |
| I plur. | contemperati, ae, a essemus |
| II plur. | contemperati, ae, a essetis |
| III plur. | contemperati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contempĕrāre |
| II plur. | contempĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | contempĕrātor |
| III sing. | contempĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | contempĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| contemperatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| contempĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | contemperatus, a, um esse |
| Plurale: | contemperati, ae, a esse |
| FUTUR |
| contemperatum esse |
| GERUNDIVO |
| contempĕrandus, a, um | |