Déclinaison / Conjugueur latin
contĭōnor - Diathèse active
(contĭōnor, contĭōnāris, contĭōnāri, contionatus, contionatum)
verbe transitif e intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | contĭōnor |
| II sing. | contĭōnāris, contĭōnāre |
| III sing. | contĭōnātur |
| I plur. | contĭōnāmur |
| II plur. | contĭōnamĭni |
| III plur. | contĭōnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contĭōnābar |
| II sing. | contĭōnabāris, contĭōnabāre |
| III sing. | contĭōnabātur |
| I plur. | contĭōnabāmur |
| II plur. | contĭōnabamĭni |
| III plur. | contĭōnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contĭōnābor |
| II sing. | contĭōnabĕris, contĭōnabĕre |
| III sing. | contĭōnabĭtur |
| I plur. | contĭōnabĭmur |
| II plur. | contĭōnabimĭni |
| III plur. | contĭōnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | contionatus, a, um sum |
| II sing. | contionatus, a, um es |
| III sing. | contionatus, a, um est |
| I plur. | contionati, ae, a sumus |
| II plur. | contionati, ae, a estis |
| III plur. | contionati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contionatus, a, um eram |
| II sing. | contionatus, a, um eras |
| III sing. | contionatus, a, um erat |
| I plur. | contionati, ae, a eramus |
| II plur. | contionati, ae, a eratis |
| III plur. | contionati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contionatus, a, um ero |
| II sing. | contionatus, a, um eris |
| III sing. | contionatus, a, um erit |
| I plur. | contionati, ae, a erimus |
| II plur. | contionati, ae, a eritis |
| III plur. | contionati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | contĭōner |
| II sing. | contĭōnēris, contĭōnēre |
| III sing. | contĭōnētur |
| I plur. | contĭōnēmur |
| II plur. | contĭōnemĭni |
| III plur. | contĭōnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contĭōnārer |
| II sing. | contĭōnarēris, contĭōnarēre |
| III sing. | contĭōnarētur |
| I plur. | contĭōnarēmur |
| II plur. | contĭōnaremĭni |
| III plur. | contĭōnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | contionatus, a, um sim |
| II sing. | contionatus, a, um sis |
| III sing. | contionatus, a, um sit |
| I plur. | contionati, ae, a simus |
| II plur. | contionati, ae, a sitis |
| III plur. | contionati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contionatus, a, um essem |
| II sing. | contionatus, a, um esses |
| III sing. | contionatus, a, um esset |
| I plur. | contionati, ae, a essemus |
| II plur. | contionati, ae, a essetis |
| III plur. | contionati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contĭōnāre |
| II plur. | contĭōnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | contĭōnātor |
| III sing. | contĭōnātor |
| II plur. | |
| III plur. | contĭōnantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| contĭōnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | contionatus, a, um esse |
| Plurale: | contionati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | contionatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | contionatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| contĭōnans, antis |
| FUTUR |
| contionatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | contionatum |
| Passivo: | contionatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | contĭōnandi |
| Datif: | contĭōnando |
| Accusatif: | contĭōnandum |
| Ablatif: | contĭōnando |
| |
| GERUNDIVO |
| contĭōnandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTIONOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|