Déclinaison / Conjugueur latin
contrăho - Diathèse active
(contrăho, contrăhis, contraxi, contrăhĕre, contractum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contrăho |
| II sing. | contrăhis |
| III sing. | contrăhit |
| I plur. | contrăhĭmus |
| II plur. | contrăhĭtis |
| III plur. | contrăhunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contrăhēbam |
| II sing. | contrăhēbas |
| III sing. | contrăhēbat |
| I plur. | contrăhebāmus |
| II plur. | contrăhebātis |
| III plur. | contrăhēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contrăham |
| II sing. | contrăhes |
| III sing. | contrăhet |
| I plur. | contrăhēmus |
| II plur. | contrăhētis |
| III plur. | contrăhent |
| PARFAIT |
| I sing. | contraxi |
| II sing. | contraxisti |
| III sing. | contraxit |
| I plur. | contraxĭmus |
| II plur. | contraxistis |
| III plur. | contraxērunt, contraxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contraxĕram |
| II sing. | contraxĕras |
| III sing. | contraxĕrat |
| I plur. | contraxerāmus |
| II plur. | contraxerātis |
| III plur. | contraxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contraxĕro |
| II sing. | contraxĕris |
| III sing. | contraxĕrit |
| I plur. | contraxerĭmus |
| II plur. | contraxerĭtis |
| III plur. | contraxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | contrăham |
| II sing. | contrăhas |
| III sing. | contrăhat |
| I plur. | contrăhāmus |
| II plur. | contrăhātis |
| III plur. | contrăhant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contrăhĕrem |
| II sing. | contrăhĕres |
| III sing. | contrăhĕret |
| I plur. | contrăherēmus |
| II plur. | contrăherētis |
| III plur. | contrăhĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | contraxĕrim |
| II sing. | contraxĕris |
| III sing. | contraxĕrit |
| I plur. | contraxerĭmus |
| II plur. | contraxerĭtis |
| III plur. | contraxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contraxissem |
| II sing. | contraxisses |
| III sing. | contraxisset |
| I plur. | contraxissēmus |
| II plur. | contraxissētis |
| III plur. | contraxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contrăhĕ |
| II plur. | contrăhĭte |
| FUTUR |
| II sing. | contrăhĭto |
| III sing. | contrăhĭto |
| II plur. | contrăhitōte |
| III plur. | contrăhunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| contrăhens, entis |
| FUTUR |
| contractūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| contrăhĕre |
| PARFAIT |
| contraxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | contractūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | contractūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | contrăhendi |
| Datif: | contrăhendo |
| Accusatif: | ad contrăhendum |
| Ablatif: | contrăhendo |
| SUPIN |
| contractum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTRAHO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|