Déclinaison / Conjugueur latin
contrāpōno - Diathèse active
(contrāpōno, contrāpōnis, contraposui, contrāpōnĕre, contrapositum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contrāpōno |
| II sing. | contrāpōnis |
| III sing. | contrāpōnit |
| I plur. | contrāpōnĭmus |
| II plur. | contrāpōnĭtis |
| III plur. | contrāpōnunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contrāpōnēbam |
| II sing. | contrāpōnēbas |
| III sing. | contrāpōnēbat |
| I plur. | contrāpōnebāmus |
| II plur. | contrāpōnebātis |
| III plur. | contrāpōnēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contrāpōnam |
| II sing. | contrāpōnes |
| III sing. | contrāpōnet |
| I plur. | contrāpōnēmus |
| II plur. | contrāpōnētis |
| III plur. | contrāpōnent |
| PARFAIT |
| I sing. | contraposui |
| II sing. | contraposuisti |
| III sing. | contraposuit |
| I plur. | contraposuĭmus |
| II plur. | contraposuistis |
| III plur. | contraposuērunt, contraposuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contraposuĕram |
| II sing. | contraposuĕras |
| III sing. | contraposuĕrat |
| I plur. | contraposuerāmus |
| II plur. | contraposuerātis |
| III plur. | contraposuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contraposuĕro |
| II sing. | contraposuĕris |
| III sing. | contraposuĕrit |
| I plur. | contraposuerĭmus |
| II plur. | contraposuerĭtis |
| III plur. | contraposuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | contrāpōnam |
| II sing. | contrāpōnas |
| III sing. | contrāpōnat |
| I plur. | contrāpōnāmus |
| II plur. | contrāpōnātis |
| III plur. | contrāpōnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contrāpōnĕrem |
| II sing. | contrāpōnĕres |
| III sing. | contrāpōnĕret |
| I plur. | contrāpōnerēmus |
| II plur. | contrāpōnerētis |
| III plur. | contrāpōnĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | contraposuĕrim |
| II sing. | contraposuĕris |
| III sing. | contraposuĕrit |
| I plur. | contraposuerĭmus |
| II plur. | contraposuerĭtis |
| III plur. | contraposuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contraposuissem |
| II sing. | contraposuisses |
| III sing. | contraposuisset |
| I plur. | contraposuissēmus |
| II plur. | contraposuissētis |
| III plur. | contraposuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contrāpōnĕ |
| II plur. | contrāpōnĭte |
| FUTUR |
| II sing. | contrāpōnĭto |
| III sing. | contrāpōnĭto |
| II plur. | contrāpōnitōte |
| III plur. | contrāpōnunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| contrāpōnens, entis |
| FUTUR |
| contrapositūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| contrāpōnĕre |
| PARFAIT |
| contraposuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | contrapositūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | contrapositūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | contrāpōnendi |
| Datif: | contrāpōnendo |
| Accusatif: | ad contrāpōnendum |
| Ablatif: | contrāpōnendo |
| SUPIN |
| contrapositum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTRAPONO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|