Déclinaison / Conjugueur latin
contrībŭlo - Diathèse active
(contrībŭlo, contrībŭlas, contribulavi, contrībŭlāre, contribulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contrībŭlo |
| II sing. | contrībŭlas |
| III sing. | contrībŭlat |
| I plur. | contrībŭlāmus |
| II plur. | contrībŭlātis |
| III plur. | contrībŭlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contrībŭlābam |
| II sing. | contrībŭlābas |
| III sing. | contrībŭlābat |
| I plur. | contrībŭlabāmus |
| II plur. | contrībŭlabātis |
| III plur. | contrībŭlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contrībŭlābo |
| II sing. | contrībŭlābis |
| III sing. | contrībŭlābit |
| I plur. | contrībŭlabĭmus |
| II plur. | contrībŭlabĭtis |
| III plur. | contrībŭlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | contribulavi |
| II sing. | contribulavisti |
| III sing. | contribulavit |
| I plur. | contribulavĭmus |
| II plur. | contribulavistis |
| III plur. | contribulavērunt, contribulavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contribulavĕram |
| II sing. | contribulavĕras |
| III sing. | contribulavĕrat |
| I plur. | contribulaverāmus |
| II plur. | contribulaverātis |
| III plur. | contribulavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contribulavĕro |
| II sing. | contribulavĕris |
| III sing. | contribulavĕrit |
| I plur. | contribulaverĭmus |
| II plur. | contribulaverĭtis |
| III plur. | contribulavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | contrībŭlem |
| II sing. | contrībŭles |
| III sing. | contrībŭlet |
| I plur. | contrībŭlēmus |
| II plur. | contrībŭlētis |
| III plur. | contrībŭlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contrībŭlārem |
| II sing. | contrībŭlāres |
| III sing. | contrībŭlāret |
| I plur. | contrībŭlarēmus |
| II plur. | contrībŭlarētis |
| III plur. | contrībŭlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | contribulavĕrim |
| II sing. | contribulavĕris |
| III sing. | contribulavĕrit |
| I plur. | contribulaverĭmus |
| II plur. | contribulaverĭtis |
| III plur. | contribulavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contribulavissem |
| II sing. | contribulavisses |
| III sing. | contribulavisset |
| I plur. | contribulavissēmus |
| II plur. | contribulavissētis |
| III plur. | contribulavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contrībŭla |
| II plur. | contrībŭlāte |
| FUTUR |
| II sing. | contrībŭlāto |
| III sing. | contrībŭlāto |
| II plur. | contrībŭlatōte |
| III plur. | contrībŭlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| contrībŭlans, antis |
| FUTUR |
| contribulatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| contrībŭlāre |
| PARFAIT |
| contribulavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | contribulatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | contribulatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | contrībŭlandi |
| Datif: | contrībŭlando |
| Accusatif: | ad contrībŭlandum |
| Ablatif: | contrībŭlando |
| SUPIN |
| contribulatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTRIBULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|