Déclinaison / Conjugueur latin
contristor - Diathèse passive
(contristo, contristas, contristavi, contristāre, contristatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contristor |
| II sing. | contristāris, contristāre |
| III sing. | contristātur |
| I plur. | contristāmur |
| II plur. | contristamĭni |
| III plur. | contristantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contristābar |
| II sing. | contristabāris, contristabāre |
| III sing. | contristabātur |
| I plur. | contristabāmur |
| II plur. | contristabamĭni |
| III plur. | contristabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contristābor |
| II sing. | contristabĕris, contristabĕre |
| III sing. | contristabĭtur |
| I plur. | contristabĭmur |
| II plur. | contristabimĭni |
| III plur. | contristabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | contristatus, a, um sum |
| II sing. | contristatus, a, um es |
| III sing. | contristatus, a, um est |
| I plur. | contristati, ae, a sumus |
| II plur. | contristati, ae, a estis |
| III plur. | contristati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contristatus, a, um eram |
| II sing. | contristatus, a, um eras |
| III sing. | contristatus, a, um erat |
| I plur. | contristati, ae, a eramus |
| II plur. | contristati, ae, a eratis |
| III plur. | contristati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contristatus, a, um ero |
| II sing. | contristatus, a, um eris |
| III sing. | contristatus, a, um erit |
| I plur. | contristati, ae, a erimus |
| II plur. | contristati, ae, a eritis |
| III plur. | contristati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | contrister |
| II sing. | contristēris, contristēre |
| III sing. | contristētur |
| I plur. | contristēmur |
| II plur. | contristemĭni |
| III plur. | contristentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contristārer |
| II sing. | contristarēris, contristarēre |
| III sing. | contristarētur |
| I plur. | contristarēmur |
| II plur. | contristaremĭni |
| III plur. | contristarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | contristatus, a, um sim |
| II sing. | contristatus, a, um sis |
| III sing. | contristatus, a, um sit |
| I plur. | contristati, ae, a simus |
| II plur. | contristati, ae, a sitis |
| III plur. | contristati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contristatus, a, um essem |
| II sing. | contristatus, a, um esses |
| III sing. | contristatus, a, um esset |
| I plur. | contristati, ae, a essemus |
| II plur. | contristati, ae, a essetis |
| III plur. | contristati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contristāre |
| II plur. | contristamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | contristātor |
| III sing. | contristātor |
| II plur. | |
| III plur. | contristantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| contristatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| contristāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | contristatus, a, um esse |
| Plurale: | contristati, ae, a esse |
| FUTUR |
| contristatum esse |
| GERUNDIVO |
| contristandus, a, um | |