Déclinaison / Conjugueur latin
contristo - Diathèse active
(contristo, contristas, contristavi, contristāre, contristatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | contristo |
| II sing. | contristas |
| III sing. | contristat |
| I plur. | contristāmus |
| II plur. | contristātis |
| III plur. | contristant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contristābam |
| II sing. | contristābas |
| III sing. | contristābat |
| I plur. | contristabāmus |
| II plur. | contristabātis |
| III plur. | contristābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | contristābo |
| II sing. | contristābis |
| III sing. | contristābit |
| I plur. | contristabĭmus |
| II plur. | contristabĭtis |
| III plur. | contristābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | contristavi |
| II sing. | contristavisti |
| III sing. | contristavit |
| I plur. | contristavĭmus |
| II plur. | contristavistis |
| III plur. | contristavērunt, contristavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contristavĕram |
| II sing. | contristavĕras |
| III sing. | contristavĕrat |
| I plur. | contristaverāmus |
| II plur. | contristaverātis |
| III plur. | contristavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | contristavĕro |
| II sing. | contristavĕris |
| III sing. | contristavĕrit |
| I plur. | contristaverĭmus |
| II plur. | contristaverĭtis |
| III plur. | contristavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | contristem |
| II sing. | contristes |
| III sing. | contristet |
| I plur. | contristēmus |
| II plur. | contristētis |
| III plur. | contristent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | contristārem |
| II sing. | contristāres |
| III sing. | contristāret |
| I plur. | contristarēmus |
| II plur. | contristarētis |
| III plur. | contristārent |
| PARFAIT |
| I sing. | contristavĕrim |
| II sing. | contristavĕris |
| III sing. | contristavĕrit |
| I plur. | contristaverĭmus |
| II plur. | contristaverĭtis |
| III plur. | contristavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | contristavissem |
| II sing. | contristavisses |
| III sing. | contristavisset |
| I plur. | contristavissēmus |
| II plur. | contristavissētis |
| III plur. | contristavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | contrista |
| II plur. | contristāte |
| FUTUR |
| II sing. | contristāto |
| III sing. | contristāto |
| II plur. | contristatōte |
| III plur. | contristanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| contristans, antis |
| FUTUR |
| contristatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| contristāre |
| PARFAIT |
| contristavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | contristatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | contristatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | contristandi |
| Datif: | contristando |
| Accusatif: | ad contristandum |
| Ablatif: | contristando |
| SUPIN |
| contristatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTRISTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|