Déclinaison / Conjugueur latin
converbĕro - Diathèse active
(converbĕro, converbĕras, converberavi, converbĕrāre, converberatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | converbĕro |
| II sing. | converbĕras |
| III sing. | converbĕrat |
| I plur. | converbĕrāmus |
| II plur. | converbĕrātis |
| III plur. | converbĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | converbĕrābam |
| II sing. | converbĕrābas |
| III sing. | converbĕrābat |
| I plur. | converbĕrabāmus |
| II plur. | converbĕrabātis |
| III plur. | converbĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | converbĕrābo |
| II sing. | converbĕrābis |
| III sing. | converbĕrābit |
| I plur. | converbĕrabĭmus |
| II plur. | converbĕrabĭtis |
| III plur. | converbĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | converberavi |
| II sing. | converberavisti |
| III sing. | converberavit |
| I plur. | converberavĭmus |
| II plur. | converberavistis |
| III plur. | converberavērunt, converberavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | converberavĕram |
| II sing. | converberavĕras |
| III sing. | converberavĕrat |
| I plur. | converberaverāmus |
| II plur. | converberaverātis |
| III plur. | converberavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | converberavĕro |
| II sing. | converberavĕris |
| III sing. | converberavĕrit |
| I plur. | converberaverĭmus |
| II plur. | converberaverĭtis |
| III plur. | converberavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | converbĕrem |
| II sing. | converbĕres |
| III sing. | converbĕret |
| I plur. | converbĕrēmus |
| II plur. | converbĕrētis |
| III plur. | converbĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | converbĕrārem |
| II sing. | converbĕrāres |
| III sing. | converbĕrāret |
| I plur. | converbĕrarēmus |
| II plur. | converbĕrarētis |
| III plur. | converbĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | converberavĕrim |
| II sing. | converberavĕris |
| III sing. | converberavĕrit |
| I plur. | converberaverĭmus |
| II plur. | converberaverĭtis |
| III plur. | converberavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | converberavissem |
| II sing. | converberavisses |
| III sing. | converberavisset |
| I plur. | converberavissēmus |
| II plur. | converberavissētis |
| III plur. | converberavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | converbĕra |
| II plur. | converbĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | converbĕrāto |
| III sing. | converbĕrāto |
| II plur. | converbĕratōte |
| III plur. | converbĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| converbĕrans, antis |
| FUTUR |
| converberatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| converbĕrāre |
| PARFAIT |
| converberavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | converberatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | converberatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | converbĕrandi |
| Datif: | converbĕrando |
| Accusatif: | ad converbĕrandum |
| Ablatif: | converbĕrando |
| SUPIN |
| converberatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONVERBERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|