Déclinaison / Conjugueur latin
converbĕror - Diathèse passive
(converbĕro, converbĕras, converberavi, converbĕrāre, converberatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | converbĕror |
| II sing. | converbĕrāris, converbĕrāre |
| III sing. | converbĕrātur |
| I plur. | converbĕrāmur |
| II plur. | converbĕramĭni |
| III plur. | converbĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | converbĕrābar |
| II sing. | converbĕrabāris, converbĕrabāre |
| III sing. | converbĕrabātur |
| I plur. | converbĕrabāmur |
| II plur. | converbĕrabamĭni |
| III plur. | converbĕrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | converbĕrābor |
| II sing. | converbĕrabĕris, converbĕrabĕre |
| III sing. | converbĕrabĭtur |
| I plur. | converbĕrabĭmur |
| II plur. | converbĕrabimĭni |
| III plur. | converbĕrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | converberatus, a, um sum |
| II sing. | converberatus, a, um es |
| III sing. | converberatus, a, um est |
| I plur. | converberati, ae, a sumus |
| II plur. | converberati, ae, a estis |
| III plur. | converberati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | converberatus, a, um eram |
| II sing. | converberatus, a, um eras |
| III sing. | converberatus, a, um erat |
| I plur. | converberati, ae, a eramus |
| II plur. | converberati, ae, a eratis |
| III plur. | converberati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | converberatus, a, um ero |
| II sing. | converberatus, a, um eris |
| III sing. | converberatus, a, um erit |
| I plur. | converberati, ae, a erimus |
| II plur. | converberati, ae, a eritis |
| III plur. | converberati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | converbĕrer |
| II sing. | converbĕrēris, converbĕrēre |
| III sing. | converbĕrētur |
| I plur. | converbĕrēmur |
| II plur. | converbĕremĭni |
| III plur. | converbĕrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | converbĕrārer |
| II sing. | converbĕrarēris, converbĕrarēre |
| III sing. | converbĕrarētur |
| I plur. | converbĕrarēmur |
| II plur. | converbĕraremĭni |
| III plur. | converbĕrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | converberatus, a, um sim |
| II sing. | converberatus, a, um sis |
| III sing. | converberatus, a, um sit |
| I plur. | converberati, ae, a simus |
| II plur. | converberati, ae, a sitis |
| III plur. | converberati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | converberatus, a, um essem |
| II sing. | converberatus, a, um esses |
| III sing. | converberatus, a, um esset |
| I plur. | converberati, ae, a essemus |
| II plur. | converberati, ae, a essetis |
| III plur. | converberati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | converbĕrāre |
| II plur. | converbĕramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | converbĕrātor |
| III sing. | converbĕrātor |
| II plur. | |
| III plur. | converbĕrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| converberatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| converbĕrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | converberatus, a, um esse |
| Plurale: | converberati, ae, a esse |
| FUTUR |
| converberatum esse |
| GERUNDIVO |
| converbĕrandus, a, um | |