Déclinaison / Conjugueur latin
convĭbror - Diathèse passive
(convĭbro, convĭbras, convibravi, convĭbrāre, convibratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | convĭbror |
| II sing. | convĭbrāris, convĭbrāre |
| III sing. | convĭbrātur |
| I plur. | convĭbrāmur |
| II plur. | convĭbramĭni |
| III plur. | convĭbrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convĭbrābar |
| II sing. | convĭbrabāris, convĭbrabāre |
| III sing. | convĭbrabātur |
| I plur. | convĭbrabāmur |
| II plur. | convĭbrabamĭni |
| III plur. | convĭbrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | convĭbrābor |
| II sing. | convĭbrabĕris, convĭbrabĕre |
| III sing. | convĭbrabĭtur |
| I plur. | convĭbrabĭmur |
| II plur. | convĭbrabimĭni |
| III plur. | convĭbrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | convibratus, a, um sum |
| II sing. | convibratus, a, um es |
| III sing. | convibratus, a, um est |
| I plur. | convibrati, ae, a sumus |
| II plur. | convibrati, ae, a estis |
| III plur. | convibrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convibratus, a, um eram |
| II sing. | convibratus, a, um eras |
| III sing. | convibratus, a, um erat |
| I plur. | convibrati, ae, a eramus |
| II plur. | convibrati, ae, a eratis |
| III plur. | convibrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | convibratus, a, um ero |
| II sing. | convibratus, a, um eris |
| III sing. | convibratus, a, um erit |
| I plur. | convibrati, ae, a erimus |
| II plur. | convibrati, ae, a eritis |
| III plur. | convibrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | convĭbrer |
| II sing. | convĭbrēris, convĭbrēre |
| III sing. | convĭbrētur |
| I plur. | convĭbrēmur |
| II plur. | convĭbremĭni |
| III plur. | convĭbrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | convĭbrārer |
| II sing. | convĭbrarēris, convĭbrarēre |
| III sing. | convĭbrarētur |
| I plur. | convĭbrarēmur |
| II plur. | convĭbraremĭni |
| III plur. | convĭbrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | convibratus, a, um sim |
| II sing. | convibratus, a, um sis |
| III sing. | convibratus, a, um sit |
| I plur. | convibrati, ae, a simus |
| II plur. | convibrati, ae, a sitis |
| III plur. | convibrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | convibratus, a, um essem |
| II sing. | convibratus, a, um esses |
| III sing. | convibratus, a, um esset |
| I plur. | convibrati, ae, a essemus |
| II plur. | convibrati, ae, a essetis |
| III plur. | convibrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | convĭbrāre |
| II plur. | convĭbramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | convĭbrātor |
| III sing. | convĭbrātor |
| II plur. | |
| III plur. | convĭbrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| convibratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| convĭbrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | convibratus, a, um esse |
| Plurale: | convibrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| convibratum esse |
| GERUNDIVO |
| convĭbrandus, a, um |
| SUPIN |
| convibratu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONVIBROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|