Déclinaison / Conjugueur latin
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  dĕauror |  
|  II sing. |  dĕaurāris, dĕaurāre |  
|  III sing. |  dĕaurātur |  
|  I plur. |  dĕaurāmur |  
|  II plur. |  dĕauramĭni |  
|  III plur. |  dĕaurantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  dĕaurābar |  
|  II sing. |  dĕaurabāris, dĕaurabāre |  
|  III sing. |  dĕaurabātur |  
|  I plur. |  dĕaurabāmur |  
|  II plur. |  dĕaurabamĭni |  
|  III plur. |  dĕaurabantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  dĕaurābor |  
|  II sing. |  dĕaurabĕris, dĕaurabĕre |  
|  III sing. |  dĕaurabĭtur |  
|  I plur. |  dĕaurabĭmur |  
|  II plur. |  dĕaurabimĭni |  
|  III plur. |  dĕaurabuntur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  deauratus, a, um  sum |  
|  II sing. |  deauratus, a, um  es |  
|  III sing. |  deauratus, a, um  est |  
|  I plur. |  deaurati, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  deaurati, ae, a  estis |  
|  III plur. |  deaurati, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  deauratus, a, um  eram |  
|  II sing. |  deauratus, a, um  eras |  
|  III sing. |  deauratus, a, um  erat |  
|  I plur. |  deaurati, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  deaurati, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  deaurati, ae, a  erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  deauratus, a, um  ero |  
|  II sing. |  deauratus, a, um  eris |  
|  III sing. |  deauratus, a, um  erit |  
|  I plur. |  deaurati, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  deaurati, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  deaurati, ae, a  erunt |  
 
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  dĕaurer |  
|  II sing. |  dĕaurēris, dĕaurēre |  
|  III sing. |  dĕaurētur |  
|  I plur. |  dĕaurēmur |  
|  II plur. |  dĕauremĭni |  
|  III plur. |  dĕaurentur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  dĕaurārer |  
|  II sing. |  dĕaurarēris, dĕaurarēre |  
|  III sing. |  dĕaurarētur |  
|  I plur. |  dĕaurarēmur |  
|  II plur. |  dĕauraremĭni |  
|  III plur. |  dĕaurarentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  deauratus, a, um  sim |  
|  II sing. |  deauratus, a, um  sis |  
|  III sing. |  deauratus, a, um  sit |  
|  I plur. |  deaurati, ae, a  simus |  
|  II plur. |  deaurati, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  deaurati, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  deauratus, a, um  essem |  
|  II sing. |  deauratus, a, um  esses |  
|  III sing. |  deauratus, a, um  esset |  
|  I plur. |  deaurati, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  deaurati, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  deaurati, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  dĕaurāre |  
|  II plur. |  dĕauramĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  dĕaurātor |  
|  III sing. |  dĕaurātor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  dĕaurantor |  
| PARTICIPE |  
| PARFAIT |  
|  deauratus, a, um |  
  
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  dĕaurāri |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  deauratus, a, um esse |  
|  Plurale: |  deaurati, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  deauratum esse |  
| GERUNDIVO |  
|  dĕaurandus, a, um |      |