Déclinaison / Conjugueur latin
dēbacchor - Diathèse active
(dēbacchor, dēbacchāris, dēbacchāri, debacchatus, debacchatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēbacchor |
| II sing. | dēbacchāris, dēbacchāre |
| III sing. | dēbacchātur |
| I plur. | dēbacchāmur |
| II plur. | dēbacchamĭni |
| III plur. | dēbacchantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēbacchābar |
| II sing. | dēbacchabāris, dēbacchabāre |
| III sing. | dēbacchabātur |
| I plur. | dēbacchabāmus |
| II plur. | dēbacchabamĭni |
| III plur. | dēbacchantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēbacchābor |
| II sing. | dēbacchabĕris, dēbacchabĕre |
| III sing. | dēbacchabĭtur |
| I plur. | dēbacchabĭmur |
| II plur. | dēbacchabimĭni |
| III plur. | dēbacchabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | debacchatus, a, um sum |
| II sing. | debacchatus, a, um es |
| III sing. | debacchatus, a, um est |
| I plur. | debacchati, ae, a sumus |
| II plur. | debacchati, ae, a estis |
| III plur. | debacchati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | debacchatus, a, um eram |
| II sing. | debacchatus, a, um eras |
| III sing. | debacchatus, a, um erat |
| I plur. | debacchati, ae, a eramus |
| II plur. | debacchati, ae, a eratis |
| III plur. | debacchati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | debacchatus, a, um ero |
| II sing. | debacchatus, a, um eris |
| III sing. | debacchatus, a, um erit |
| I plur. | debacchati, ae, a erimus |
| II plur. | debacchati, ae, a eritis |
| III plur. | debacchati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēbaccher |
| II sing. | dēbacchēris, dēbacchēre |
| III sing. | dēbacchētur |
| I plur. | dēbacchēmur |
| II plur. | dēbacchemĭni |
| III plur. | dēbacchentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēbacchārer |
| II sing. | dēbaccharēris, dēbaccharēre |
| III sing. | dēbaccharētur |
| I plur. | dēbacchāremur |
| II plur. | dēbaccharemĭni |
| III plur. | dēbaccharentur |
| PARFAIT |
| I sing. | debacchatus, a, um sim |
| II sing. | debacchatus, a, um sis |
| III sing. | debacchatus, a, um sit |
| I plur. | debacchati, ae, a simus |
| II plur. | debacchati, ae, a sitis |
| III plur. | debacchati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | debacchatus, a, um essem |
| II sing. | debacchatus, a, um esses |
| III sing. | debacchatus, a, um esset |
| I plur. | debacchati, ae, a essemus |
| II plur. | debacchati, ae, a essetis |
| III plur. | debacchati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēbacchāre |
| II plur. | dēbacchamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēbacchātor |
| III sing. | dēbacchātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēbacchantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēbacchāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | debacchatus, a, um esse |
| Plurale: | debacchati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | debacchatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | debacchatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēbacchans, antis |
| FUTUR |
| debacchatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | debacchatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēbacchandi |
| Datif: | dēbacchando |
| Accusatif: | dēbacchandum |
| Ablatif: | dēbacchando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |