Déclinaison / Conjugueur latin
dēfraudo - Diathèse active
(dēfraudo, dēfraudas, defraudavi, dēfraudāre, defraudatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfraudo |
| II sing. | dēfraudas |
| III sing. | dēfraudat |
| I plur. | dēfraudāmus |
| II plur. | dēfraudātis |
| III plur. | dēfraudant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfraudābam |
| II sing. | dēfraudābas |
| III sing. | dēfraudābat |
| I plur. | dēfraudabāmus |
| II plur. | dēfraudabātis |
| III plur. | dēfraudābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēfraudābo |
| II sing. | dēfraudābis |
| III sing. | dēfraudābit |
| I plur. | dēfraudabĭmus |
| II plur. | dēfraudabĭtis |
| III plur. | dēfraudābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | defraudavi |
| II sing. | defraudavisti |
| III sing. | defraudavit |
| I plur. | defraudavĭmus |
| II plur. | defraudavistis |
| III plur. | defraudavērunt, defraudavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defraudavĕram |
| II sing. | defraudavĕras |
| III sing. | defraudavĕrat |
| I plur. | defraudaverāmus |
| II plur. | defraudaverātis |
| III plur. | defraudavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | defraudavĕro |
| II sing. | defraudavĕris |
| III sing. | defraudavĕrit |
| I plur. | defraudaverĭmus |
| II plur. | defraudaverĭtis |
| III plur. | defraudavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfraudem |
| II sing. | dēfraudes |
| III sing. | dēfraudet |
| I plur. | dēfraudēmus |
| II plur. | dēfraudētis |
| III plur. | dēfraudent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfraudārem |
| II sing. | dēfraudāres |
| III sing. | dēfraudāret |
| I plur. | dēfraudarēmus |
| II plur. | dēfraudarētis |
| III plur. | dēfraudārent |
| PARFAIT |
| I sing. | defraudavĕrim |
| II sing. | defraudavĕris |
| III sing. | defraudavĕrit |
| I plur. | defraudaverĭmus |
| II plur. | defraudaverĭtis |
| III plur. | defraudavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defraudavissem |
| II sing. | defraudavisses |
| III sing. | defraudavisset |
| I plur. | defraudavissēmus |
| II plur. | defraudavissētis |
| III plur. | defraudavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēfrauda |
| II plur. | dēfraudāte |
| FUTUR |
| II sing. | dēfraudāto |
| III sing. | dēfraudāto |
| II plur. | dēfraudatōte |
| III plur. | dēfraudanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēfraudans, antis |
| FUTUR |
| defraudatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēfraudāre |
| PARFAIT |
| defraudavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | defraudatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | defraudatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēfraudandi |
| Datif: | dēfraudando |
| Accusatif: | ad dēfraudandum |
| Ablatif: | dēfraudando |
| SUPIN |
| defraudatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEFRAUDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|