Déclinaison / Conjugueur latin
dēfraudor - Diathèse passive
(dēfraudo, dēfraudas, defraudavi, dēfraudāre, defraudatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfraudor |
| II sing. | dēfraudāris, dēfraudāre |
| III sing. | dēfraudātur |
| I plur. | dēfraudāmur |
| II plur. | dēfraudamĭni |
| III plur. | dēfraudantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfraudābar |
| II sing. | dēfraudabāris, dēfraudabāre |
| III sing. | dēfraudabātur |
| I plur. | dēfraudabāmur |
| II plur. | dēfraudabamĭni |
| III plur. | dēfraudabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēfraudābor |
| II sing. | dēfraudabĕris, dēfraudabĕre |
| III sing. | dēfraudabĭtur |
| I plur. | dēfraudabĭmur |
| II plur. | dēfraudabimĭni |
| III plur. | dēfraudabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | defraudatus, a, um sum |
| II sing. | defraudatus, a, um es |
| III sing. | defraudatus, a, um est |
| I plur. | defraudati, ae, a sumus |
| II plur. | defraudati, ae, a estis |
| III plur. | defraudati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defraudatus, a, um eram |
| II sing. | defraudatus, a, um eras |
| III sing. | defraudatus, a, um erat |
| I plur. | defraudati, ae, a eramus |
| II plur. | defraudati, ae, a eratis |
| III plur. | defraudati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | defraudatus, a, um ero |
| II sing. | defraudatus, a, um eris |
| III sing. | defraudatus, a, um erit |
| I plur. | defraudati, ae, a erimus |
| II plur. | defraudati, ae, a eritis |
| III plur. | defraudati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēfrauder |
| II sing. | dēfraudēris, dēfraudēre |
| III sing. | dēfraudētur |
| I plur. | dēfraudēmur |
| II plur. | dēfraudemĭni |
| III plur. | dēfraudentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēfraudārer |
| II sing. | dēfraudarēris, dēfraudarēre |
| III sing. | dēfraudarētur |
| I plur. | dēfraudarēmur |
| II plur. | dēfraudaremĭni |
| III plur. | dēfraudarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | defraudatus, a, um sim |
| II sing. | defraudatus, a, um sis |
| III sing. | defraudatus, a, um sit |
| I plur. | defraudati, ae, a simus |
| II plur. | defraudati, ae, a sitis |
| III plur. | defraudati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | defraudatus, a, um essem |
| II sing. | defraudatus, a, um esses |
| III sing. | defraudatus, a, um esset |
| I plur. | defraudati, ae, a essemus |
| II plur. | defraudati, ae, a essetis |
| III plur. | defraudati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēfraudāre |
| II plur. | dēfraudamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēfraudātor |
| III sing. | dēfraudātor |
| II plur. | |
| III plur. | dēfraudantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| defraudatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēfraudāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | defraudatus, a, um esse |
| Plurale: | defraudati, ae, a esse |
| FUTUR |
| defraudatum esse |
| GERUNDIVO |
| dēfraudandus, a, um | |