Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dēlinĭor |
| II sing. | dēlinīris, dēlinīre |
| III sing. | dēlinītur |
| I plur. | dēlinīmur |
| II plur. | dēlinimĭni |
| III plur. | dēliniuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēliniēbar |
| II sing. | dēliniebāris, dēliniebāre |
| III sing. | dēliniebātur |
| I plur. | dēliniebāmur |
| II plur. | dēliniebamĭni |
| III plur. | dēliniebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēlinĭar |
| II sing. | dēliniēris, dēliniēre |
| III sing. | dēliniētur |
| I plur. | dēliniēmur |
| II plur. | dēliniemĭni |
| III plur. | dēlinientur |
| PARFAIT |
| I sing. | delinitus, a, um sum |
| II sing. | delinitus, a, um es |
| III sing. | delinitus, a, um est |
| I plur. | deliniti, ae, a sumus |
| II plur. | deliniti, ae, a estis |
| III plur. | deliniti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | delinitus, a, um eram |
| II sing. | delinitus, a, um eras |
| III sing. | delinitus, a, um erat |
| I plur. | deliniti, ae, a eramus |
| II plur. | deliniti, ae, a eratis |
| III plur. | deliniti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | delinitus, a, um ero |
| II sing. | delinitus, a, um eris |
| III sing. | delinitus, a, um erit |
| I plur. | deliniti, ae, a erimus |
| II plur. | deliniti, ae, a eritis |
| III plur. | deliniti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēlinĭar |
| II sing. | dēliniāris, dēliniāre |
| III sing. | dēliniātur |
| I plur. | dēliniāmur |
| II plur. | dēliniamĭni |
| III plur. | dēliniantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēlinīrer |
| II sing. | dēlinirēris, deliniirēre |
| III sing. | dēlinirētur |
| I plur. | dēlinirēmur |
| II plur. | dēlinirēmini |
| III plur. | dēlinirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | delinitus, a, um sim |
| II sing. | delinitus, a, um sis |
| III sing. | delinitus, a, um sit |
| I plur. | deliniti, ae, a simus |
| II plur. | deliniti, ae, a sitis |
| III plur. | deliniti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | delinitus, a, um essem |
| II sing. | delinitus, a, um esses |
| III sing. | delinitus, a, um esset |
| I plur. | deliniti, ae, a essemus |
| II plur. | deliniti, ae, a essetis |
| III plur. | deliniti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēlinīre |
| II plur. | dēlinimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dēlinītor |
| III sing. | dēlinītor |
| II plur. | |
| III plur. | dēliniuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| delinitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dēlinīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | delinitus, a, um esse |
| Plurale: | deliniti, ae, a esse |
| FUTUR |
| delinitum esse |
| GERUNDIVO |
| dēliniendus, a, um |
| SUPIN |
| delinitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DELINIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|